تاریخ شوروی در سال های بین ۱۹۲۲ تا ۱۹۹۱ عمدتاً تاریخ جمهوری های سوسیالیستی اتحاد شوروی است. این اتّحاد مبتنی بر ایدئولوژی، در دسامبر ۱۹۲۲ از سوی رهبران حزب کمونیست اتحاد شوروی تأسیس شد که تا حدودی مجاور با امپراتوری روسیه بود. در آن زمان، این کشور جدید شامل چهار جمهوری منتخب بود که عبارت بودند از: روسیه ( SFSR ) ، اوکراین ( SSR ) ، بلاروس ( SSR ) و ماوراء قفقاز ( SFSR ) .
قانون اساسی در ۱۹۲۴ تدوین شد، و یک نظام حکومتی فدرال بر مبنای یک سلسله از شوراها که در روستاها، کارخانه ها و شهرها در نواحی بزرگ تر تشکیل می شد، برقرار گردید؛ و این هرم از شوراها در هر یک از جمهوری های منتخب در کنگره عمومی اتّحاد شوروی به رأس خود می رسید. امّا در نهایت آشکار شد که این کنگره تحت نظارت قدرت حاکم قرار دارد، و این مرجع در واقع از سوی حزب کمونیست اتحاد شوروی اداره می شد که در عوض از طریق پولیتبورو در مسکو، پایتخت اتحاد شوروی، کنترل می گردید که پیش از پتر کبیر تحت نظارت تزارها بود.
دورهٔ انسجام انقلاب بلشویکها بین سال های ۱۹۱۷ تا ۱۹۲۱ به عنوان دورهٔ کمونیسم جنگ معروف است. بانک ها، خطوط راه آهن و کشتی رانی ملی شد و اقتصاد پولی نیز محدود گردید. به زودی مخالفت جدّی گسترش یافت. رعایا ( روستائیان ) می خواستند درآمد حاصل از فروش محصولات خود را به صورت نقدی دریافت کنند، و از این که مازاد درآمد آن ها برای تأمین هزینه های جنگ داخلی در روسیه توسّط دولت ضبط می شد، احساس ناخشنودی می نمودند. در مواجهه با مخالفت روستائیان، لنین به یک عقب نشینی راهبردی در کمونیسم جنگ تحت عنوان سیاست جدید اقتصادی ( NEP ) پرداخت. روستائیان از پرداخت عوارض عمده فروشی محصولات خود رها شدند و اجازه یافتند تا مازاد تولید خود را در بازار آزاد بفروشند. بازرگانی دراثر مجازشدن تجارت خرده پای خصوصی رونق یافت. حکومت نیز مسئول بانکداری، حمل و نقل، صنعت سنگین، و امکانات عمومی شد.
اگرچه مخالفت برجای مانده در میان کمونیست ها موجب انتقاد از روستائیان ثروتمند یا کولاکها شد که از سیاست اقتصادی جدید سود می بردند، امّا این برنامه به خوبی مفید بودن خود را ثابت کرد و اقتصاد روسیه را مجدداً احیا نمود. پس از مرگ لنین در اوایل سال ۱۹۲۴، سیاست اقتصادی جدید در میان اعضای داخل حزب کمونیست اتحاد شوروی با مخالفت فزاینده ای روبرو شد.
درحالی که اقتصاد روسیه در حال تغییر شکل بود، زندگی اجتماعی مردم نیز به همان اندازه تحت تأثیر تغییرات جدّی قرار می گرفت. از همان اوایل انقلاب، دولت درصدد تضعیف غلبهٔ پدرسالارانه در خانواده بود. طلاق دیگر نیاز به طی مراحل دادگاهی ( قانونی ) نداشت و زن را به طور کامل از مسئولیت های نگهداری بچّه رها می ساخت. سقط جنین از همان اوایل سال ۱۹۲۰ قانونی شد. به عنوان یک عامل جانبی، آزاد شدن زنان موجب افزایش حضورشان در بازار کار شد. دختران تشویق می شدند که حرفه ای آموخته و دورهٔ کاری خود را در یک کارخانه یا اداره دنبال نمایند. مجتمع های شیرخوارگاهی برای مراقبت از کودکان احداث شد و تلاش هایی صورت گرفت که مرکز زندگی اجتماعی مردم از خانه به گروه های آموزشی و حرفه ای باشگاه های شوروی منتقل شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقانون اساسی در ۱۹۲۴ تدوین شد، و یک نظام حکومتی فدرال بر مبنای یک سلسله از شوراها که در روستاها، کارخانه ها و شهرها در نواحی بزرگ تر تشکیل می شد، برقرار گردید؛ و این هرم از شوراها در هر یک از جمهوری های منتخب در کنگره عمومی اتّحاد شوروی به رأس خود می رسید. امّا در نهایت آشکار شد که این کنگره تحت نظارت قدرت حاکم قرار دارد، و این مرجع در واقع از سوی حزب کمونیست اتحاد شوروی اداره می شد که در عوض از طریق پولیتبورو در مسکو، پایتخت اتحاد شوروی، کنترل می گردید که پیش از پتر کبیر تحت نظارت تزارها بود.
دورهٔ انسجام انقلاب بلشویکها بین سال های ۱۹۱۷ تا ۱۹۲۱ به عنوان دورهٔ کمونیسم جنگ معروف است. بانک ها، خطوط راه آهن و کشتی رانی ملی شد و اقتصاد پولی نیز محدود گردید. به زودی مخالفت جدّی گسترش یافت. رعایا ( روستائیان ) می خواستند درآمد حاصل از فروش محصولات خود را به صورت نقدی دریافت کنند، و از این که مازاد درآمد آن ها برای تأمین هزینه های جنگ داخلی در روسیه توسّط دولت ضبط می شد، احساس ناخشنودی می نمودند. در مواجهه با مخالفت روستائیان، لنین به یک عقب نشینی راهبردی در کمونیسم جنگ تحت عنوان سیاست جدید اقتصادی ( NEP ) پرداخت. روستائیان از پرداخت عوارض عمده فروشی محصولات خود رها شدند و اجازه یافتند تا مازاد تولید خود را در بازار آزاد بفروشند. بازرگانی دراثر مجازشدن تجارت خرده پای خصوصی رونق یافت. حکومت نیز مسئول بانکداری، حمل و نقل، صنعت سنگین، و امکانات عمومی شد.
اگرچه مخالفت برجای مانده در میان کمونیست ها موجب انتقاد از روستائیان ثروتمند یا کولاکها شد که از سیاست اقتصادی جدید سود می بردند، امّا این برنامه به خوبی مفید بودن خود را ثابت کرد و اقتصاد روسیه را مجدداً احیا نمود. پس از مرگ لنین در اوایل سال ۱۹۲۴، سیاست اقتصادی جدید در میان اعضای داخل حزب کمونیست اتحاد شوروی با مخالفت فزاینده ای روبرو شد.
درحالی که اقتصاد روسیه در حال تغییر شکل بود، زندگی اجتماعی مردم نیز به همان اندازه تحت تأثیر تغییرات جدّی قرار می گرفت. از همان اوایل انقلاب، دولت درصدد تضعیف غلبهٔ پدرسالارانه در خانواده بود. طلاق دیگر نیاز به طی مراحل دادگاهی ( قانونی ) نداشت و زن را به طور کامل از مسئولیت های نگهداری بچّه رها می ساخت. سقط جنین از همان اوایل سال ۱۹۲۰ قانونی شد. به عنوان یک عامل جانبی، آزاد شدن زنان موجب افزایش حضورشان در بازار کار شد. دختران تشویق می شدند که حرفه ای آموخته و دورهٔ کاری خود را در یک کارخانه یا اداره دنبال نمایند. مجتمع های شیرخوارگاهی برای مراقبت از کودکان احداث شد و تلاش هایی صورت گرفت که مرکز زندگی اجتماعی مردم از خانه به گروه های آموزشی و حرفه ای باشگاه های شوروی منتقل شود.
wiki: تاریخ شوروی