تاریخ سند

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] تاریخ سند معروف به «تاریخ معصومی» تألیف سید محمد معصوم بکری (وفات 1019ق)، یکی از رجال نظامی و مورخان دوران مغولان کبیر (مغولان هند یا تیموریان هند) است. این اثر که از حدود 1009ق به رشته تحریر درآمده، یکی از کهن ترین متون تاریخی درباره تاریخ سند است. مؤلف در این کتاب، تاریخ سند، بخشی از حکام هند و دهلی، قندهار و غزنه تا ماوراءالنهر را از فتح سند به دست اعراب مسلمان تا زمان حیات خود (اوایل قرن یازدهم هجری) در چهار بخش بدین شرح تدوین نموده است:
کتاب با مقدمه مصحح آغاز شده و با توضیحات او، کتاب ها و منابع و نمایه اسامی به پایان می رسد. این کتاب به تصحیح عمر بن محمد داود پوته در سال 1357ق/1938م در هند (بمبئی) به چاپ رسیده است. کتاب حاضر، چاپ عکسی (افست) از چاپ هند است که بدون حروف چینی مجدد و بدون توضیح یا مقدمه ناشر ایرانی منتشر شده است.
فتحنامه سند معروف به چچ نامه

دانشنامه آزاد فارسی

تاریخ سِنْد
(یا: تاریخ معصومی) نوشتۀ میر محمد معصوم بهکری (۹۴۴ـ۱۰۱۹ق) متخلص به «نامی»، کتابی تاریخی به فارسی . این کتاب که در حدود سال های ۱۰۰۸ یا ۱۰۰۹ق نوشته شده است ، پس از چچ نامه ، کهن ترین کتاب در تاریخ سند بوده و مشتمل بر یک مقدمه و چهار جزء است : ۱) گشودن سند به دست مسلمانان و تاریخ این سرزمین در دورۀ امویان و عباسیان ؛ ۲) تاریخ سند در دورۀ سلاطین دهلی و روزگار سومره ها و سمّه ها؛ ۳) تاریخ سند دورۀ ارغونیان ؛ ۴) تصرف سند به دست جلال الدین اکبر گورکانی (۹۶۳ـ۱۰۱۴) و حاکم آن در دورۀ گورکانیان تا زمان نگارش کتاب . تاریخ معصومی از منابع مهم تاریخ سند به شمار می آید و از منابع اصلی دیگر تواریخ محلی سند، مانند تاریخ طاهری ، بیگلرنامه ، و ترخان نامه بوده است . نثر کتاب استوار و دلنشین و دارای ارزش های ادبی فراوان است و در متن آن گاه آیات و احادیث نیز آمده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس