تاریخ زنان

تاریخ زنان یکی از بخش های مطالعات زنان است که به بررسی امور زنان در طول تاریخ انسان می پردازد. تاریخ زنان شامل خواندن رشد حقوق زنان در تاریخ مکتوب و دستاوردهای شخصی در زمانی معین و بررسی افراد و گروهایی از زنان که دارای اهمیت تاریخی هستند و تأثیراتی که رخدادهای تاریخی بر زنان داشته اند می شود. باور اصلی در تاریخ زنان این است که مکتوبات تاریخ سنتی مشارکت زنان درزمینه های مختلف و تأثیراتی که رویدادهای تاریخی که به طور کل بر زنان داشته اند را کوچک و کم اهمیت انگاشته است. بدین ترتیب تاریخ زنان اغلب گونه ای بازبینی تاریخی است که تلاش برای به چالش کشیدن و همین طور گسترش تاریخ سنتی را دارد.
مدارک زیادی از تاریخ زنان در مصر باستان وجود دارد که می توان به تأثیرات زنانی مانند برنیس چهارم و نیتوکریس اشاره کرد. زنان در مصر باستان از برخی حقوق خاص برخوردار بودند که زنان دیگر در جوامع مشابه دیگر از آن برخوردار نبودند. آن ها می توانستند دارایی داشته باشند و در دادگاه از نظر قانونی با مردان برابر بودند. با این حال، مصر باستان جامعه ای بود که تحت سلطه مردان بود و ماهیتی مردسالار داشت. زنان نمی توانستند پست های مهمی در دولت داشته باشند، اگرچه زنان حاکم و حتی زنان فراعنه وجود داشتند. زنان در دربار سلطنتی موقعیت خود را از طریق رابطه با پادشاهان مرد به دست آوردند. [ ۱] بیشتر زنان به دهقانان تعلق داشتند و در کنار همسرانشان به کار کشاورزی مشغول بودند. شناخته می شد که زنان در غیاب شوهر یا پسرانشان مزارع یا مشاغل را اداره می کردند. در میان طبقات بالای جامعه، یک زن معمولاً خارج از خانه کار نمی کرد و در عوض بر خادمان خانه و تحصیلات فرزندانش نظارت می کرد. یک استثنا صنعت نساجی است. در اینجا زنان به عنوان بافنده گواهی شده اند. نامه ای که در لاهون یافت شده و مربوط به حدود ۱۸۰۰ سال قبل از میلاد مسیح است، شش زن بافنده را نشان می دهد. [ ۲] در پادشاهی کهن مصر زنان ثروتمند اغلب صاحب خانه های شخصی بودند. زنان و مردان شاغل در کنار هم بودند و یافتن سایر زنان با عناوین اداری غیر معمول نیست. به ویژه در صحنه های مقبره دوره ها، مردان اغلب توسط مردان خدمت می کنند، در حالی که زنان توسط زنان. در اینجا، جدایی جنسیت قابل مشاهده است. [ ۳]
زنان متعلق به خانواده هایی که به اندازه کافی ثروتمند برای استخدام پرستار بچه ها برای کمک به مراقبت از کودکان، به طور مکرر به عنوان عطر ساز کار می کردند و همچنین در دادگاه ها و معابد مانند آکروبات ها، رقصندگان، خوانندگان و نوازندگان مشغول به کار بودند، که همه کارهای قابل احترامی برای زنان طبقه بالا محسوب می شدند. زنان متعلق به هر طبقه ای می توانستند به عنوان عزادار یا نوازنده حرفه ای کار کنند و این مشاغل معمول بود. زنان نجیب می توانند عضوی از روحانیت باشند که به یک خدا یا یک الهه متصل باشند. [ ۴] زنان حتی می توانند مانند یک خانم ننوفر از پادشاهی نوین مصر در راس شغلی قرار بگیرند، و همچنین می توانند مانند یک خانم پیششت در دودمان چهارم مصر پزشک باشند.