تاریخ جمهوری هند

تاریخ جمهوری هند از ۲۶ ژانویه۱۹۵۰ آغاز می شود. در ۱۵ اوت ۱۹۴۷ هند از اتحادیهٔ کشورهای همسود مستقل گردید. اندکی پس از آن بخش های مسلمان نشین شمال باختری و شرق هند تحت حاکمیت مملکت پاکستان درآمد و واقعهٔ چندپارگی هند پیش آمد. این گسست سبب انتقال جمعیت حدود ۱۰ میلیون نفر میان دو کشور و نیز مرگ پیرامون یک میلیون تن شد. جواهر لعل نهرو رهبر کنگره ملی هند اولین نخست وزیر این کشور شد، ولی رهبر جنبش استقلال طلبی هند - مهاتما گاندی - از احراز مقام سر باز زد. قانون اساسی هند مصوب ۱۹۵۰ میلادی این کشور را دمکراتیک و سکولار اعلام داشته است.
اختلافات مرزی هند با جمهوری خلق چین سبب بروز جنگ چین و هند در ۱۹۶۲ گردید. همچنین اختلافات مرزی با پاکستان میان سال های ۱۹۴۷ تا ۱۹۹۹ سبب شعله ور شدن چهار جنگ میان دو کشور گردیده است.
در جریان جنگ سرد هند بی طرف ماند، ولی بیشترین هرید تسلیحاتی اش از اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بود. در برابر پاکستان به ایالات متحده آمریکا و چین نزدیک شد. همچنین هند یکی از قدرت های اتمی است. این کشور تا کنون ۶ آزمایش هسته ای میان سال های ۱۹۴۷ تا ۱۹۹۸ انجام داده است.
در دهه های ۱۹۵۰ تا ۱۹۸۰، سیاست اقتصادی هند ملهم از سوسیالیسم بود. امروزه هند عضو ملل جی۴ و یکی از کشورهای تاثیرگذار در روابط بین المللی است. بسیاری از واکاوان نظامی، اقتصادی و اتاق های فکر پیش بینی می کنند که هند در آینده نزدیک به یک ابرقدرت جهانی تبدیل خواهد شد.