تاریخ ایرانیان در آفریقا اشاره به دودمان ها و حکومت های تشکیل شده با تبار ایرانی در آفریقا دارد.
مصر کشوری قدرتمند با سابقه تمدنی کهن در شمال شرقی آفریقا قرار دارد که به دلیل ثروت فراوان، از اهداف ایرانیان برای تسخیر بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
مصر به طور مستقیم دوبار توسط شاهنشاهی هخامنشی به رهبری کمبوجیه دوم و اردشیر سوم فتح شده بود و به مدت دو سده از ساتراپ های هخامنشیان به شمار می رفت. نام مصر به همراه تمدن های اطرافش مانند لیبی و اتیوپی در کتیبه داریوش بزرگ و سنگ نگاره پیشکش آوران تخت جمشید ثبت شده است.
پس از فتح شاهنشاهی هخامنشی به دست اسکندر مقدونی، مصر بخشی از امپراتوری اسکندر شد. پس از مرگ اسکندر و تجزیه دولت کوتاه مدت او در نتیجه جنگ های دیادوخوی، مصر به یکی از سرداران اسکندر، بطلیموس یکم رسید و او امپراتوری بطلمیوسی را پایه گذاری کرد و موجب دور ماندن ایرانیان از مصر شد. با ظهور امپراتوری روم و بعدها بیزانس بار دگر تسخیر مصر به تعویق افتاد. اما در زمان شاهنشاهی ساسانی و با ظهور خسروپرویز که سودای رساندن مرزهای شاهنشاهی به مرزهای هخامنشیان را داشت، با طرح های جاه طلبانه خود مصر را ضمیمه قلمرو ایران کرد. پس از تسخیر مصر و لیبی توسط ساسانیان، شهرآلان یوزان در یک دوره و شهربراز در دو دوره استاندار مصر بوده و بر آن حکومت کردند. دوره حکومت ساسانیان بر مصر هنگامی به پایان رسید که شهربراز با امپراتور بیزانس، هراکلیوس متحد شد، به این صورت که هراکلویس به شهربراز وعده تخت شاهنشاهی ساسانی را داد و در ازای آن شهربراز مصر را تحویل بیزانس دهد. اما در نهایت شهربراز به دست بزرگان ساسانی کشته شد.
پس از حمله اعراب به ایران و اسلامی شدن ایران، مصر دیگر هرگز به طور مستقیم توسط ایران فتح نشد؛ اما دودمان هایی ایرانی بودند که خارج ایران و به طور مستقل حکومت هایی در مصر پایه گذاری کردند. یکی از این حکومت ها، حکومت ایوبیان بود.
ایوبیان، دودمانی کردتبار مسلمان و سنی مذهب بود که صلاح الدین ایوبی به مرکزیت مصر بنیاد گذاشت. این سلسله در طول قرون ۱۲ و ۱۳ میلادی بر بخش عظیمی از خاورمیانه حکم می راند. این سلسله پس از دودمان فاطمیان و زنگیان به حکومت رسید و دست به فتوحات گسترده ای در سراسر خاورمیانه زد. سرانجام صلاح الدین با شکست پادشاهی اورشلیم در جنگ حطین سرزمین مقدس را ضمیمه خاک ایوبیان کرد. آنها همچنین یمن، حجاز، شرق عربستان، بخش هایی از میان رودان، شمال آفریقا و شهرهایی مانند مکه و مدینه را تحت سلطه خود درآوردند.
مصر کشوری قدرتمند با سابقه تمدنی کهن در شمال شرقی آفریقا قرار دارد که به دلیل ثروت فراوان، از اهداف ایرانیان برای تسخیر بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
مصر به طور مستقیم دوبار توسط شاهنشاهی هخامنشی به رهبری کمبوجیه دوم و اردشیر سوم فتح شده بود و به مدت دو سده از ساتراپ های هخامنشیان به شمار می رفت. نام مصر به همراه تمدن های اطرافش مانند لیبی و اتیوپی در کتیبه داریوش بزرگ و سنگ نگاره پیشکش آوران تخت جمشید ثبت شده است.
پس از فتح شاهنشاهی هخامنشی به دست اسکندر مقدونی، مصر بخشی از امپراتوری اسکندر شد. پس از مرگ اسکندر و تجزیه دولت کوتاه مدت او در نتیجه جنگ های دیادوخوی، مصر به یکی از سرداران اسکندر، بطلیموس یکم رسید و او امپراتوری بطلمیوسی را پایه گذاری کرد و موجب دور ماندن ایرانیان از مصر شد. با ظهور امپراتوری روم و بعدها بیزانس بار دگر تسخیر مصر به تعویق افتاد. اما در زمان شاهنشاهی ساسانی و با ظهور خسروپرویز که سودای رساندن مرزهای شاهنشاهی به مرزهای هخامنشیان را داشت، با طرح های جاه طلبانه خود مصر را ضمیمه قلمرو ایران کرد. پس از تسخیر مصر و لیبی توسط ساسانیان، شهرآلان یوزان در یک دوره و شهربراز در دو دوره استاندار مصر بوده و بر آن حکومت کردند. دوره حکومت ساسانیان بر مصر هنگامی به پایان رسید که شهربراز با امپراتور بیزانس، هراکلیوس متحد شد، به این صورت که هراکلویس به شهربراز وعده تخت شاهنشاهی ساسانی را داد و در ازای آن شهربراز مصر را تحویل بیزانس دهد. اما در نهایت شهربراز به دست بزرگان ساسانی کشته شد.
پس از حمله اعراب به ایران و اسلامی شدن ایران، مصر دیگر هرگز به طور مستقیم توسط ایران فتح نشد؛ اما دودمان هایی ایرانی بودند که خارج ایران و به طور مستقل حکومت هایی در مصر پایه گذاری کردند. یکی از این حکومت ها، حکومت ایوبیان بود.
ایوبیان، دودمانی کردتبار مسلمان و سنی مذهب بود که صلاح الدین ایوبی به مرکزیت مصر بنیاد گذاشت. این سلسله در طول قرون ۱۲ و ۱۳ میلادی بر بخش عظیمی از خاورمیانه حکم می راند. این سلسله پس از دودمان فاطمیان و زنگیان به حکومت رسید و دست به فتوحات گسترده ای در سراسر خاورمیانه زد. سرانجام صلاح الدین با شکست پادشاهی اورشلیم در جنگ حطین سرزمین مقدس را ضمیمه خاک ایوبیان کرد. آنها همچنین یمن، حجاز، شرق عربستان، بخش هایی از میان رودان، شمال آفریقا و شهرهایی مانند مکه و مدینه را تحت سلطه خود درآوردند.
