[ویکی نور] تاریخ الفلسفة فی الإسلام، تألیف دانشمند هلندی تجتیز جی دیبور (متوفی 1942ق) است که توسط محمد عبدالهادی ابوریده (متوفای 1357ق)، به عربی ترجمه شده است.
این کتاب، بهویژه پس از ترجمه شدن به زبان عربی، اهمیت ویژهای در میان نویسندگان عرب کسب کرد و نهتنها تبدیل به یکی از مراجع اصـلی قـابل اعتماد در این باب شد، بلکه به الگو نیز مبدل گردید.
کتاب، مشتمل بر مقدمههای مترجم بر چاپهای اول تا سوم، مقدمه مؤلف و هفت باب است. هریک از ابواب نیز حاوی فصولی است.
درباره فلسفه اسلامی، کتب و مقالات زیادی نوشته شده است؛ ولی روشهای تحریر و بحث در این مطالب گاهگاه کاملاً متضاد میباشد. در قرون وسطی تعلیمات فلاسفه اسلامی به زبان لاتین ترجمه شده، ولی به مقدار خیلی محدود و بهطوریکه مـشخصات اسـاسی فرهنگ اسلامی بهصورت نادرست به جهانیان نشان داده شده است. البته بعضی وقتها این امر همراه با غرض بود. در ادوار بعدی نیز اقدامات جدی و لازم برای فهماندن فلسفه اسلامی به عمل نیامده است. تـا ابـتدای قرن معاصر نظریه دانشمند هلندی به نام «دیبور» مورد قبول همگان بود. به موجب نظریه او «فلسفه به اصطلاح فلسفه عربی، چیزی نیست بهجز اقتباس و جویدن افکار یونانی و این هم در بعضی موارد بهصورت غـیر صـحیح». نظریاتی از این قبیل جهالت کامل درباره فرهنگ مشرقزمین را ثابت میکند.
اثر حاضر، نخستین کتابی است که در باب تاریخ فـلسفه اسـلامی بهعنوان یک مجموعه نوشته شـده و حـاصل کار یک خـاورشناس است. نویسنده، خـود در آغـاز مقدمه کتابش بدین نـکته چـنین اشارت کرده است: «این کتاب پس از مختصری که استاد مانک در این زمینه نوشته، نخستین تلاش بـرای تـبیین تاریخ فلسفه اسلامی بهعنوان یک مـجموعه اسـت و میتـوان آن را شـروع جـدیدی به حساب آورد، نه تـکمیلکننده نوشتههای پیشین».
اگر بر الگو شدن این کتاب، تلاشی را بیفزاییم که نویسنده در راستای جستجوی گرایشهای تفکر فلسفی و علمی در اسلام از آغاز پیدایش تا ظهور ابن خلدون مبذول داشـته اسـت و سپس اتکای وی را بر شیوه ترکیبی استوار بر اثبات و عرضه تصورات و احکام عام در نظر بگیریم، راز شهرتی را که این کتاب نزد اهل فلسفه در قلمرو اندیشه عربی مـعاصر کسـب کرده و امروز هم از آن برخوردار است، درک خـواهیم کرد.
این کتاب، بهویژه پس از ترجمه شدن به زبان عربی، اهمیت ویژهای در میان نویسندگان عرب کسب کرد و نهتنها تبدیل به یکی از مراجع اصـلی قـابل اعتماد در این باب شد، بلکه به الگو نیز مبدل گردید.
کتاب، مشتمل بر مقدمههای مترجم بر چاپهای اول تا سوم، مقدمه مؤلف و هفت باب است. هریک از ابواب نیز حاوی فصولی است.
درباره فلسفه اسلامی، کتب و مقالات زیادی نوشته شده است؛ ولی روشهای تحریر و بحث در این مطالب گاهگاه کاملاً متضاد میباشد. در قرون وسطی تعلیمات فلاسفه اسلامی به زبان لاتین ترجمه شده، ولی به مقدار خیلی محدود و بهطوریکه مـشخصات اسـاسی فرهنگ اسلامی بهصورت نادرست به جهانیان نشان داده شده است. البته بعضی وقتها این امر همراه با غرض بود. در ادوار بعدی نیز اقدامات جدی و لازم برای فهماندن فلسفه اسلامی به عمل نیامده است. تـا ابـتدای قرن معاصر نظریه دانشمند هلندی به نام «دیبور» مورد قبول همگان بود. به موجب نظریه او «فلسفه به اصطلاح فلسفه عربی، چیزی نیست بهجز اقتباس و جویدن افکار یونانی و این هم در بعضی موارد بهصورت غـیر صـحیح». نظریاتی از این قبیل جهالت کامل درباره فرهنگ مشرقزمین را ثابت میکند.
اثر حاضر، نخستین کتابی است که در باب تاریخ فـلسفه اسـلامی بهعنوان یک مجموعه نوشته شـده و حـاصل کار یک خـاورشناس است. نویسنده، خـود در آغـاز مقدمه کتابش بدین نـکته چـنین اشارت کرده است: «این کتاب پس از مختصری که استاد مانک در این زمینه نوشته، نخستین تلاش بـرای تـبیین تاریخ فلسفه اسلامی بهعنوان یک مـجموعه اسـت و میتـوان آن را شـروع جـدیدی به حساب آورد، نه تـکمیلکننده نوشتههای پیشین».
اگر بر الگو شدن این کتاب، تلاشی را بیفزاییم که نویسنده در راستای جستجوی گرایشهای تفکر فلسفی و علمی در اسلام از آغاز پیدایش تا ظهور ابن خلدون مبذول داشـته اسـت و سپس اتکای وی را بر شیوه ترکیبی استوار بر اثبات و عرضه تصورات و احکام عام در نظر بگیریم، راز شهرتی را که این کتاب نزد اهل فلسفه در قلمرو اندیشه عربی مـعاصر کسـب کرده و امروز هم از آن برخوردار است، درک خـواهیم کرد.
wikinoor: تاریخ_الفلسفة_فی_الإسلام