تارک الصلوه

لغت نامه دهخدا

( تارک الصلوة ) تارک الصلوة. [ رِ کُص ْ ص َ لات ] ( ع ص مرکب ) کسی که نماز خواندن را ترک کرده است. ( فرهنگ نظام ). آنکه هیچ نماز نگزارد. بی نماز.

فرهنگ فارسی

کسی که نماز خواندن را ترک کرده آنکه نماز نگزارد بی نماز .
کسیکه نماز خواندن را ترک کرده است آنکه هیچ نماز نگزارد .

پیشنهاد کاربران

تارک یک واژه عربی و زابِ نهادی است. یعنی رها کننده و ترک کننده.
صلاة هم که واژه ای اسلامی و عربی است که در پارسی میشود نماز
پس روی هم رفته به کسی میگن که پیشتر میخوانده ولی دیگر نماز نمیخواند
سلام محیای عزیز
کسی که نماز خواندن را ترک کند یعنی قبلا میخوند الان نخونه مثل اکثر |آدمای فهمیده
یکی به من بگه تارک الصلات یعنی چه؟
و
کسی که این ویژگی را دارد سرانجامش چه میشود
معلمم ازم پرسیده نمی دونم

بپرس