تارتاگلیا

لغت نامه دهخدا

تارتاگلیا. ( اِ ) صورت ظاهری که بازی کنندگان کمدی ایتالیائی بخود دهند. منشاء آن از ناپل است. بکاربرنده آن نوکری است پرچانه ، با گفتاری تند و نامفهوم ، دائماً در خشم ، چاق و چله ، خودستا و ترسو، تنگ نظر و دارای عینکی درشت برنگ آبی. این نمونه در کشور فرانسه کمتر رواج یافته است.
تارتاگلیا. ( اِخ ) نیکلاس. نام حقیقی وی «نیکولو فونتانا» می باشد. مساح ایتالیایی در آغاز قرن شانزدهم میلادی. در خانواده فقیر «برسیا» متولد شد. در سال 1557 م. در «ونیز» درگذشت. چندین اثر در رشته ریاضی از وی باقی مانده است . رجوع به لاروس بزرگ شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس