تاربای

لغت نامه دهخدا

تاربای. ( اِخ ) ایلچی پادشاه ایغور بنزد چنگیزخان : اتراک ایغور امیر خود را «ایدی قوت » خوانند و معنی آن خداوند دولت باشد... چون چنگزخان بر بلاد ختای مستولی گشت... ایدی قوت... شاوکم را در خانه ای پیچیدند... و به اعلام یاغی شدن با قراختای و مطاوعت و متابعت کردن پادشاه جهانگیر چنگزخان «قتالمش قتا» و «عمراغول » و «تاربای » را بخدمت او فرستاد... ( تاریخ جهانگشای چ قزوینی ج 1 صص 32 - 33 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس