تارباگاتای

لغت نامه دهخدا

تارباگاتای. ( اِخ ) ( جبال... ) ناحیه کوهستانی در مغرب مغولستان : سهم «اوگتای » ولیعهد چنگیز از همه کمتر بود و انحصار داشت بناحیه جبال «تارباگاتای » و اطراف دریاچه «آلاگول » و حوضه نهر «ایمیل » که در آن دریاچه میریزد و در مغرب مغولستان واقعست. ( تاریخ مفصل ایران از استیلای مغول تا اعلان مشروطیت تألیف عباس اقبال ج 1 ص 110 ).... مخصوصاً «قیدوخان » پادشاه حدود جبال «تارباگاتای نبیره اوگتای » که بواسطه عملیات مادر «قوبیلای قاآن » سلطنت از خاندان پدرش خارج شده بود و پادشاه اولوس جغتای ( ماوراءالنهر و ترکستان ) بر او شوریدند... ( تاریخ مفصل ایران... ص 162 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس