تاراگون

لغت نامه دهخدا

تاراگون. [ تارْ را گُن ْ ] ( اِخ ) شهری به اسپانیا در کتلونیه ( کاتالونْی ) و مرکز ایالتی بهمین نام در مصب فرانکولی بندری به بحرالروم ( مدیترانه ) که 23000 تن سکنه دارد. قاموس الاعلام ترکی آرد: تاراغونه ، شهری است در خطه قطالونی از اسپانیول ، بر مصب نهر فرانقولی و در 95هزارگزی جنوب شرقی بارسلون و مرکز ایالتی موسوم بهمین نام با 23103 تن سکنه و دارای کلیسایی مجلل و یک راه آب قدیمی از آثار رومیان ، و آثار باستانی. چند کارخانه بافندگی و کلاه سازی و تجارت بارونقی دارد. صید ماهی فراوان دارد. در زمان روم قدیم بسیار آباد بوده و نصف شمالی اسپانیول و پرتقال را بدین شهر نسبت داده «تاراقونسه » می نامیدند - انتهی. رجوع به معجم البلدان ج 6 ص 44 و رجوع به حلل السندسیه ج 2 صص 263 - 271 و «طرکونه » و اسپانیا شود.

تاراگون. [تارْ را گُن ْ ] ( اِخ ) ایالتی در شمال اسپانیا در «کاتالونْی ». محدود است به ایالات برشلونه ، لارده ، ترول ، بلنسیه و از مشرق بر ساحل بحرالروم قرار دارد. مساحتش 6490هزار گز مربع و 337964 تن سکنه دارد. کوهستانی است. در نواحی ساحلی بحرالروم قرار دارد و حاصل خیز است. دارای مو و زیتون و پرتقال فراوان است. شراب تاراگون معروف است. قاموس الاعلام ترکی آرد: تاراغونه ، ایالتی است در اسپانیول که قسمت جنوبی خطه قطالونیه را تشکیل میدهد، از سوی شمال بدو ایالت بارسلون و لریده و از سمت مغرب به ایالت ارغون و از سمت جنوب به ایالت والنسه و ازجانب مشرق به دریای ابیض ( مدیترانه ) محدود است...

پیشنهاد کاربران

بپرس