تاراغ و توروغ. [ راغ ْ غ ُ ] ( اِ صوت ، از اتباع ) آوایی که از برخورد دو چیز برخیزد. صدایی که از بهم کوفتن دو چیز حادث شود و موجب ناراحتی انسان گردد.
( اسماتباع ) آوایی که از بر خورد دو چیز برخیزد صدایی که از بهم کوفتن دو چیز حادث شود و موجب ناراحتی انسان گردد.
