تاراج زدن. [ زَ دَ ] ( مص مرکب ) چپاول و غارت کردن. کلمه تاراج در قدیم گاهی با زدن صرف میشده است : و مالهای ایشان جمله تاراج زد. ( فارسنامه ابن بلخی ). اگر مزدک خزانه تو تاراج زند منع نتوانی کردن چون متابع رای او شدی. ( فارسنامه ابن بلخی ص 87 ). رجوع به تاراج شود.
