تاراج

تروفتَک= truftak دزدیده شده
تْروفتَگ= truftag دزدیده شده
تروفتَن= truftan دزدیدن، سرقت کردن ـ اختلاس کردن
تَروفتَن= taruftan ( = تْروفتَن )
تْروفتِنیتَن= truftenitan ( = تْروفتَن )
تَروفیک= tarufik مسروقه، دزدیده شده
( هم از نگرِ معناشناختی و هم از نگرِ آواشناختی این واژه با واژه ( تاراج ) همدوسِش ( ارتباط ) دارد. )
( همچنین بسنجید با واژه انگلیسی thief )
2 - واژه ( تاراج ) با ( تازِنیتَن یا تازِنیدَن=تاختن، آفندیدن، حمله کردن ) ، ( تاز =حمله، تازش، آفند ) ، ( تازیتَک =تازیده، حمله کننده ) ، ( تازیک= تازی ) ، ( تُرکتازی=غارتگری ) .
3 - واژه ( تاراج ) با واژه ( تار، تار و مار، تاراندن ) همخانواده است. این واژه ( تار ) با واژه یِ پارسی ( تار ) به معنای رشته و پود که در پارسی میانه به گونه یِ هیچ اشتراک معنایی ندارد. نیاز به یادآوری است که همین واژه ( تار ) در هر معنایش یک واژه پارسی است و اگر چنانچه در زبان مغولی بکار می رود، از زبانهای ایرانی راهیافته است. ( تار، تاریک در پارسی و dark، darkez در زبانهای اروپایی از یک بُن می باشد. )
این سه گزینه می توانند خود با یکدیگر همبسته باشند به گونه ای که با دگرگونی آوایی به یکدیگر بدل شوند. ( برای نمونه گزینه 2 و 3 )
( آگ یا آک/اَگ یا اَک ) پسوند نامساز کُهن در زبان پارسی می باشد همچون خوراک، پوشاک، رواگ یا رواک ( که معرب آن رواج است ) و. . . که این پسوند نام مفعولی می سازد:
به تاراج بُردن= به غنیمت بُردن. . . غنیمت به هر آنچیزی گفته می شود که از پی غارتگری و تازش بدست آمده باشد ، پس تاراج به معنای غنیمت در همین نخشِ ( نقش ) دستوری بکار می رود.
واژه تاراج بمانند واژه رواگ ( از کارواژه رواگنیتَن یا رواکنیدن=رواج دادن که یک کارواژه یِ متعدی در پارسی میانه می باشد ) به رواج بدل گشته، در ست به همین گونه ( تاراگ یا تاراک ) نیز به ( تاراج ) بدل گشته است.
واژه پارسی ( تار به معنای پود و رشته که برای نمونه در تارِ مو هم بکار برده می شود، در پارسی میانه به گونه یِ ( ( تاک= tak ـ 1ـ تا ( پس از عدد؛ مانند دوتا ) ، 2ـ حتی 3ـ تنها، واحد، تک 4ـ تار 5 ـ درخت مو 6 ـ تکه، قطعه 7 ـ مجموع 8 ـ لنگه 9ـ تا اینکه 10ـ نظیر، مانند، مثل 11ـ شاخه ) ) بکار می رفته هیچ گونه پیوندی با واژه ( تار، تار و مار و تاراج ) ندارد؛چراکه واژه ( تار ) به معنای رشته، واحد در پارسی کنونی همان ( تا ) در پارسی و همان تاک در پارسی میانه می باشد و تنها یک همانندی آواییِ با واژه تار به معنای تاریک، تیره است.
پس از بررسی به آسانی دریافته می شود، همانگونه که کاربر گرامی ( وهسودان مرزبان ) فرمودند، کتاب لغات ترک یک کتاب جعلی و ساختگی می باشد که واژگان پارسی کهن را ( برای نمونه یکی از سین هایی که در هفت سین بکار می رود ) در درون این کتابِ ساختگی، مغولی دانسته است.

و تاراق: شانه
را داریم که همه از یک مصدر و بن هستند.

دیگر انکه تار و مار کردن واژه فارسی است و تاراندن از فارسی به ترکی رفته -
اخر ترکی که ۶۰ درصد کلماتش فارسی است بویزه ترکی اذری و ترکیه که همین دویست سیصد سالا اخیر یواش یواش دراستامبول و اذربایجان زبان مردم ترکی شد و هنوز ده ها جزیره زبان فارسی و زبانهای اناتولی در ان موجود است -
حتی وازه ای مانند تومان که به معنی ده هزار است مان پیداست که همان مین به معنای هزار است اما ده به ترکی یعنی اون چرا تو که شبیه دو و ده است اورده بیشک دو نیست و همان ده فارسی است اگر نگویی دو و ده هم از ترکی به فارسی رسیده - وانگهی اخر شما اذریان نازنین را چه به ترکان زرد پوست مغول واری -