تار و طنبور

لغت نامه دهخدا

تار و طنبور. [ رُ طَم ْ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) رجوع به تار و تنبور شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- تار همراه تنبور. ۲- همه گونه آلات سازندگی و نوازندگی .

پیشنهاد کاربران

بپرس