تار و تنبور

/tArotambur/

لغت نامه دهخدا

تار و تنبور. [ رُ تَم ْ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) تار و طنبور. همه گونه آلات سازندگی. آلات نوازندگان. دف و نی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- تار همراه تنبور. ۲- همه گونه آلات سازندگی و نوازندگی .

پیشنهاد کاربران

بپرس