تار مو

لغت نامه دهخدا

تار مو. [ رِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دانه موی. تای مو. || مجازاً، خیلی باریک. نزار : بعیادت پیش وی رفته بودم او را یافتم چون تار مویی گداخته. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 459 ).
- مثل تار مو ؛ خیلی باریک و نزار.

فرهنگ فارسی

دانه مو تای مو .

پیشنهاد کاربران

بپرس