تار زدن

لغت نامه دهخدا

تار زدن. [ زَ دَ ] ( مص مرکب ) نواختن تار. نواختن یکی از آلات موسیقی. رجوع به تار شود. || در تداول عوام فروختن را گویند.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱- نواختن تار ( آلت موسیقی ) . ۲- فروختن .

پیشنهاد کاربران

بپرس