[ویکی فقه] تادْلا، یا تادله، منطقه ای وسیع در نواحی مرکزی مراکش می باشد که منطقه ای بسیار پر رونق بوده و محل کشمکش حکومت های مختلفی بود؛ این منطقه در دوره ای در دست موحدون و مسلمانان بوده است.
این منطقه مشتمل بر دشتـی مثلثی شکلِ وسیع و اراضی کوهپایه ای و کوهستانی است. منطقۀ تادلا با میانگین ۵۰۰ متر بلندی از سطح دریا، در شرق از سرچشمۀ رودهای ام الربیع و مولویه آغاز می شود و در بلندی های اطلس میانی (فزاز) در مسیر فوقانی رودخانۀ ام الربیع تا محل تلاقی آن با رودخانۀ عبید (وادی ا لعبید) ادامه می یابد. از این نقطه دشت های تادلا در هر دو بخش این دو رودخانه تا معادن فسفات در شمال پیش می رود و از سوی غرب تا شهرهای سراغنه و شاویه گسترش می یابد و از جنوب، دامنه های رشته کوه های اطلس بزرگ (دِرِن) را دربر می گیرد.
لئون افریقی، حسن بن محمد وزان، وصف افریقیا، ج۱، ص۱۷۶، ترجمۀ محمد حجی و محمد اخضر، بیروت، ۱۹۸۳م.
دشت تادلا به سبب برخورداری از شرایط آب و هوایی مناسب و خاک حاصل خیز، از نواحی پر رونق کشاورزی و دام داری است. در منابع تاریخی نیز از عمران و آبادانی آن یاد شده است. مرغ زارهای پهناوری که در جای جای این دشت گسترده است، امکان پرورش انواع دام را در آن جا فراهم می سازد؛ چندان که پشم این ناحیه شهرت جهانی دارد. عمده ترین کانون های کشاورزی دشت تادلا در کرانه های رودخانۀ ام الربیع گسترده است. بیشه های انبوه و باغ های سرسبزی که در آن ها انواع میوه ها به بار می نشیند، بر زیبایی این دشت افزوده است. مرغوبیت محصول پنبۀ تادلا از دیرباز شهرت داشته، و به دیگر نقاط مغرب صادر می شده است.
ادریسی، محمد، صفة المغرب و ارض السودان و مصر و الاندلس، ج۱، ص۷۵، لیدن، ۱۹۶۵م.
نخستین ساکنان تادلا بربرها بودند که به همراه کشاورزان زناته، در دشت ها، و نیز چوپانان هسکوره ـ صنهاجه، در نواحی کوهستانی به سر می بردند.
ادریسی، محمد، صفة المغرب و ارض السودان و مصر و الاندلس، ج۱، ص۷۵، لیدن، ۱۹۶۵م.
...
این منطقه مشتمل بر دشتـی مثلثی شکلِ وسیع و اراضی کوهپایه ای و کوهستانی است. منطقۀ تادلا با میانگین ۵۰۰ متر بلندی از سطح دریا، در شرق از سرچشمۀ رودهای ام الربیع و مولویه آغاز می شود و در بلندی های اطلس میانی (فزاز) در مسیر فوقانی رودخانۀ ام الربیع تا محل تلاقی آن با رودخانۀ عبید (وادی ا لعبید) ادامه می یابد. از این نقطه دشت های تادلا در هر دو بخش این دو رودخانه تا معادن فسفات در شمال پیش می رود و از سوی غرب تا شهرهای سراغنه و شاویه گسترش می یابد و از جنوب، دامنه های رشته کوه های اطلس بزرگ (دِرِن) را دربر می گیرد.
لئون افریقی، حسن بن محمد وزان، وصف افریقیا، ج۱، ص۱۷۶، ترجمۀ محمد حجی و محمد اخضر، بیروت، ۱۹۸۳م.
دشت تادلا به سبب برخورداری از شرایط آب و هوایی مناسب و خاک حاصل خیز، از نواحی پر رونق کشاورزی و دام داری است. در منابع تاریخی نیز از عمران و آبادانی آن یاد شده است. مرغ زارهای پهناوری که در جای جای این دشت گسترده است، امکان پرورش انواع دام را در آن جا فراهم می سازد؛ چندان که پشم این ناحیه شهرت جهانی دارد. عمده ترین کانون های کشاورزی دشت تادلا در کرانه های رودخانۀ ام الربیع گسترده است. بیشه های انبوه و باغ های سرسبزی که در آن ها انواع میوه ها به بار می نشیند، بر زیبایی این دشت افزوده است. مرغوبیت محصول پنبۀ تادلا از دیرباز شهرت داشته، و به دیگر نقاط مغرب صادر می شده است.
ادریسی، محمد، صفة المغرب و ارض السودان و مصر و الاندلس، ج۱، ص۷۵، لیدن، ۱۹۶۵م.
نخستین ساکنان تادلا بربرها بودند که به همراه کشاورزان زناته، در دشت ها، و نیز چوپانان هسکوره ـ صنهاجه، در نواحی کوهستانی به سر می بردند.
ادریسی، محمد، صفة المغرب و ارض السودان و مصر و الاندلس، ج۱، ص۷۵، لیدن، ۱۹۶۵م.
...
wikifeqh: تادلا
