تادفی

لغت نامه دهخدا

تادفی. [ ] ( اِخ ) محمدبن یحیی بن یوسف الربعی التادفی الحلبی. نخست بر طریقه حنبلی بود و سپس حنفی گردید. وی از بعضی دانشمندان در حلب و از شهابی ابن نجار حنبلی در قاهره و غیره کسب علم کرد و در نظم و نثر بارع شد. به نیابت قضاء حنبلیان در حلب گماشته شدو همچنان به مناصب عالیه در دو دولت چرکسی مصر و عثمانی در حلب و حماة و دمشق نایل آمد، آنگاه به قاهره رفت و در سال 949 هَ. ق. به حماة بازگشت و در آنجاقلائدالجواهر را در مناقب شیخ عبدالقادر گیلانی و دیگر رجال نوشت ( در مصر به چاپ رسیده است ). وی در حلب در اوائل شعبان 950 هَ. ق. وفات یافت. رجوع به معجم المطبوعات ج 1 ستون 287 و تاریخ حلب ج 6 ص 25 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس