تاد هِینز ( انگلیسی: Todd Haynes؛ زادهٔ ۲ ژانویه ۱۹۶۱ ) فیلم ساز آمریکایی است. او با ساخت فیلم کوتاه بحث برانگیز سوپراستار: داستان کارن کارپنتر ( ۱۹۸۷ ) نگاه عموم را به خود جلب کرد. این اثر با گذشت زمان به فیلمی محبوب تبدیل شد. [ ۱] [ ۲] نخستین کارگردانی بلندش، سم ( ۱۹۹۱ ) ، او را به شخصیتی در سینمای هنجارشکن تبدیل کرد. سم برنده جایزه بزرگ هیئت داوران جشنواره فیلم ساندنس شد و به عنوان اثری مهم در سینمای کوئیر نو شناخته می شود.
هینز برای دومین فیلم بلندش، ایمن ( ۱۹۹۵ ) ، که شرح نمادینی از یک زن خانه دار مبتلا به حساسیت شیمیایی چندگانه است، مورد تحسین قرار گرفت. ایمن بعدها از سوی نظرسنجی سینمایی ویلج ویس به عنوان بهترین فیلم دههٔ ۱۹۹۰ برگزیده شد. فیلم بعدی او، معدن طلای مخملی ( ۱۹۹۸ ) ، ادای احترامی به دوران گلم راک دههٔ ۱۹۷۰ است. این فیلم در جشنواره فیلم کن ۱۹۹۸ جایزه ویژه هیئت داوران را بابت بهترین مشارکت هنری دریافت کرد.
هینز با دور از بهشت ( ۲۰۰۲ ) تحسین و موفقیت جریان اصلی را به دست آورد و برای نخستین بار نامزد جایزه اسکار شد. او به کارگردانی فیلم های مورد ستایش منتقدان مانند من آنجا نیستم ( ۲۰۰۷ ) ، کارول ( ۲۰۱۵ ) ، شگفت زده ( ۲۰۱۷ ) ، آب های تیره ( ۲۰۱۹ ) ، و می دسامبر ( ۲۰۲۳ ) ادامه داد. او نخستین مستند بلند خود با نام ولوت آندرگراوند ( ۲۰۲۱ ) را نیز کارگردانی کرد. هاینز کارگردانی و نویسندگی مینی سریال میلدرد پیرس ( ۲۰۱۱ ) را بر عهده داشت که برای آن نامزد سه جایزه امی ساعات پربیننده شد.
او اولین فیلم خود را در سال ۱۹۹۱ تحت عنوان «سم» کارگردانی کرد. بعد از ان فیلمهای «ایمن» و «معدن طلای مخملی» را کارگردانی کرد. در سال ۲۰۰۲ فیلم تحسین شدهٔ «دور از بهشت» با بازی «جولیان مور» را نویسندگی و کارگردانی کرد. این فیلم از سوی منتقدین بسیار مورد تحسین واقع شد و تاد هینز نیز توانست نامزد «جایزه گلدن گلوب بهترین فیلم نامه» و «جایزه اسکار بهترین فیلم نامه غیراقتباسی» شود. بعد از ان در سال ۲۰۰۷ فیلم «من آنجا نیستم» را با بازی «کیت بلانشت» و «کریستین بیل» و «هیث لجر» را ساخت. پس از ان در سال ۲۰۱۱ سریال کوتاه «میلدرد پیرس» با بازی «کیت وینسلت» و «گای پیرس» و «ایوان ریچل وود» را برای شبکهٔ «اچ بی او» تولید کرد. این سریال نیز مورد استقبال بسیاری قرار گرفت و توانست جوایزی از جشنواره های «اِمی» و «گلدن گلوب» بدست آورد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهینز برای دومین فیلم بلندش، ایمن ( ۱۹۹۵ ) ، که شرح نمادینی از یک زن خانه دار مبتلا به حساسیت شیمیایی چندگانه است، مورد تحسین قرار گرفت. ایمن بعدها از سوی نظرسنجی سینمایی ویلج ویس به عنوان بهترین فیلم دههٔ ۱۹۹۰ برگزیده شد. فیلم بعدی او، معدن طلای مخملی ( ۱۹۹۸ ) ، ادای احترامی به دوران گلم راک دههٔ ۱۹۷۰ است. این فیلم در جشنواره فیلم کن ۱۹۹۸ جایزه ویژه هیئت داوران را بابت بهترین مشارکت هنری دریافت کرد.
هینز با دور از بهشت ( ۲۰۰۲ ) تحسین و موفقیت جریان اصلی را به دست آورد و برای نخستین بار نامزد جایزه اسکار شد. او به کارگردانی فیلم های مورد ستایش منتقدان مانند من آنجا نیستم ( ۲۰۰۷ ) ، کارول ( ۲۰۱۵ ) ، شگفت زده ( ۲۰۱۷ ) ، آب های تیره ( ۲۰۱۹ ) ، و می دسامبر ( ۲۰۲۳ ) ادامه داد. او نخستین مستند بلند خود با نام ولوت آندرگراوند ( ۲۰۲۱ ) را نیز کارگردانی کرد. هاینز کارگردانی و نویسندگی مینی سریال میلدرد پیرس ( ۲۰۱۱ ) را بر عهده داشت که برای آن نامزد سه جایزه امی ساعات پربیننده شد.
او اولین فیلم خود را در سال ۱۹۹۱ تحت عنوان «سم» کارگردانی کرد. بعد از ان فیلمهای «ایمن» و «معدن طلای مخملی» را کارگردانی کرد. در سال ۲۰۰۲ فیلم تحسین شدهٔ «دور از بهشت» با بازی «جولیان مور» را نویسندگی و کارگردانی کرد. این فیلم از سوی منتقدین بسیار مورد تحسین واقع شد و تاد هینز نیز توانست نامزد «جایزه گلدن گلوب بهترین فیلم نامه» و «جایزه اسکار بهترین فیلم نامه غیراقتباسی» شود. بعد از ان در سال ۲۰۰۷ فیلم «من آنجا نیستم» را با بازی «کیت بلانشت» و «کریستین بیل» و «هیث لجر» را ساخت. پس از ان در سال ۲۰۱۱ سریال کوتاه «میلدرد پیرس» با بازی «کیت وینسلت» و «گای پیرس» و «ایوان ریچل وود» را برای شبکهٔ «اچ بی او» تولید کرد. این سریال نیز مورد استقبال بسیاری قرار گرفت و توانست جوایزی از جشنواره های «اِمی» و «گلدن گلوب» بدست آورد.
wiki: تاد هینز