تاج نامه

[ویکی فقه] تاجنامه، عنوانی که خاور شناسان به برخی از آثار ترجمه شده دوره ساسانی به عربی، با موضوع مملکتداری یا سخنان و شرح حال شاهان، داده اند.
در متون باقی مانده از زبانهای ایرانی پیش از اسلام ، واژه تاج به چشم نمی خورد.در دوره اسلامی در کتابهای عربی از آثاری به نام التاج یا کتاب التاج یاد شده که درباره پادشاهان ساسانی نوشته شده بوده است.ابن ندیم از کتاب التاج فی سیرة انوشروان و کتاب التاج و م «اتَفائَلَتْ (یا تفاّلت) فیه مُلوکُـهُم نام برده است.کریستن سن با استناد به این عناوین، به اشتباه گفته است که واژه تاجنامه یا تاگ نامگ در الفهرست موجود است.
نویسنده کتاب
به تصریح ابن ندیم، کتاب التاج فی سیرة انوشروان ترجمه ابن مقفّع است، اما اینوسترانتسف احتمال می دهد که تألیف ابن مقفّع باشد.
محتویات کتاب
قطعه ای از این کتاب درباره آداب بار نوروزی و سخنرانیهای بزرگان، مانند موبدِ موبدان و وزیر بزرگ و رئیس سپاه خطاب به انوشروان و پاسخ او به آنان در دست است. محمدی کتاب سیره انوشروان را ــ که ظاهراً زندگینامه انوشیروان به قلم خودش بوده است ــ همان کتاب التاج فی سیره انوشروان می داند.در این کتاب، سخنان و اندرز ها و خطابه ها و توقیعات انوشیروان نیز آمده است.کل این کتاب یا احتمالاً فقط قسمت اول آن، یعنی زندگینامه خودنوشت انوشیروان، التاج خوانده می شده است.
تاجنامه درکتابهای مرجع
...