تاج فروز. [ ف ُ ] ( نف مرکب ) فروزنده تاج. شکوه دهنده خسروان. ارجمند گرداننده پادشاهی. مجازاً موجب سربلندی : خسرو صاحب القران ، تاج فروز خسروان جعفردین به صادقی ، حیدر کین بصفدری.خاقانی ( چ عبدالرسولی ص 430 ).