تاتلی

لغت نامه دهخدا

تاتلی. [ ت ِ ] ( اِ ) سفره و دستار خوان را گویند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). دستار خوان باشد. ( فرهنگ جهانگیری ). دستر خوان. ساروق :
چو خوردم تاتلی برداشت از پیش
دعا و شکر نعمت کرد درویش.
شیخ جنید خلخالی ( از فرهنگ جهانگیری ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) سفره دستار خوان .
سفره و دستار خوان را گویند دستار خوان باشد .

فرهنگ معین

(تِ لِ ) (اِ. ) سفره ، خوان .

فرهنگ عمید

سفره، دستارخوان: چو خوردم تاتلی برداشت از پیش / دعا و شکر نعمت کرد درویش (شیخ جنید: لغت نامه: تاتلی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس