تاتارهای کریمه ( تاتاری کریمه ای: Qırımtatar ) یا کریمه ها ( تاتاری کریمه ای: Qırım, Qırımlı ) یک گروه قومی ترک بومی شبه جزیره کریمه در بخش شمالی دریای سیاه که امروزه در فدراسیون روسیه قرار گرفته است. آنان از گروه قومی تاتارها محسوب می شوند. زبانشان، تاتاری کریمه، روسی، ترکی استانبولی می باشد و به دلیل زندگی در اوکراین، استفاده از زبان اوکراینی نیز رایج است. تاتارهای کریمه در بین خودشان از زبان تاتاری کریمه، با افراد روس و غیرتاتار به زبان روسی و با ترک های استانبولی به زبان ترکی استانبولی صحبت می کنند.
... [مشاهده متن کامل]
تاتارهای کریمه از قربانیان سیاست های قومی شوروی استالینی هستند، اما دلیل تنش آنها با حکومت شوروی در زمان جنگ، حتی تا امروز برای مردم شوروی سابق و به خصوص روس ها که خود را قهرمان شکست دادن نازی های آلمان می دانند موردی جدال برانگیز و مورد مناقشه است.
در دوران معاصر و امروزی، اینان علاوه بر زندگی در کریمه و اوکراین، تعداد زیادی از تاتارهای کریمه در ترکیه، ازبکستان، رومانی، بلغارستان، غرب اروپا، خاورمیانه و آمریکای شمالی، و همچنین جوامع کوچک در فنلاند، لیتوانی، روسیه، بلاروس و لهستان سکونت دارند.
خانات کریمه در سال ۱۴۳۰ میلادی حکومت خود را به پایتختی باغچه سرای برپا کردند. باغچه سرای که در قرن ۱۵ میلادی پایتخت قدیمی «خانات کریمه» بود، در ۱۰ کیلومتری سیمفروپول، پایتخت کریمه قرار دارد.
تاتارهای کریمه از اواخر قرن ۱۵ میلادی خانات خود را به امپراتوری عثمانی سپردند و تحت الحمایه آن شدند. آنها اکنون مسلمانانی سنی مذهب از شاخه حنفی هستند. بعدها در اواخر قرن هجدهم میلادی و با عقب نشینی دولت عثمانی از کریمه، روسیه تزاری آرام آرام حکومت کریمه را به دست گرفت، طوری که در سال ۱۷۸۳ حاکم آن یک روس شد.
اما در این زمان بنا به احتیاط سیاسی هنوز دست اشراف تاتار از حکومت کاملاً قطع نشد. با وجود این از همین زمان مهاجرت روس ها و اقوام دیگر با کمک دولت تزاری روسیه به کریمه شروع شد و در اواسط قرن ۱۹ میلادی کم کم آثار تمدن قدیمی کریمه که بخشی از آن مانند مساجد، حمام ها و چاه های آب دستاورد تاتارها بود ویران شد.
این نوع حرکت ها علیه تاتارهای کریمه نشان از مقاومت برای حفظ سرزمینی دارد که به اعتقاد آنها سرزمین اجدادیشان بود. حاکم روس کریمه در اواسط قرن نوزدهم برای کم کردن دردسر تاتارها خواهان اخراج کامل آنها از کریمه و اسکان آنها در ترکیه شد ولی آلکساندر دوم، تزار وقت روسیه با آن مخالفت کرد.
... [مشاهده متن کامل]
تاتارهای کریمه از قربانیان سیاست های قومی شوروی استالینی هستند، اما دلیل تنش آنها با حکومت شوروی در زمان جنگ، حتی تا امروز برای مردم شوروی سابق و به خصوص روس ها که خود را قهرمان شکست دادن نازی های آلمان می دانند موردی جدال برانگیز و مورد مناقشه است.
در دوران معاصر و امروزی، اینان علاوه بر زندگی در کریمه و اوکراین، تعداد زیادی از تاتارهای کریمه در ترکیه، ازبکستان، رومانی، بلغارستان، غرب اروپا، خاورمیانه و آمریکای شمالی، و همچنین جوامع کوچک در فنلاند، لیتوانی، روسیه، بلاروس و لهستان سکونت دارند.
خانات کریمه در سال ۱۴۳۰ میلادی حکومت خود را به پایتختی باغچه سرای برپا کردند. باغچه سرای که در قرن ۱۵ میلادی پایتخت قدیمی «خانات کریمه» بود، در ۱۰ کیلومتری سیمفروپول، پایتخت کریمه قرار دارد.
تاتارهای کریمه از اواخر قرن ۱۵ میلادی خانات خود را به امپراتوری عثمانی سپردند و تحت الحمایه آن شدند. آنها اکنون مسلمانانی سنی مذهب از شاخه حنفی هستند. بعدها در اواخر قرن هجدهم میلادی و با عقب نشینی دولت عثمانی از کریمه، روسیه تزاری آرام آرام حکومت کریمه را به دست گرفت، طوری که در سال ۱۷۸۳ حاکم آن یک روس شد.
اما در این زمان بنا به احتیاط سیاسی هنوز دست اشراف تاتار از حکومت کاملاً قطع نشد. با وجود این از همین زمان مهاجرت روس ها و اقوام دیگر با کمک دولت تزاری روسیه به کریمه شروع شد و در اواسط قرن ۱۹ میلادی کم کم آثار تمدن قدیمی کریمه که بخشی از آن مانند مساجد، حمام ها و چاه های آب دستاورد تاتارها بود ویران شد.
این نوع حرکت ها علیه تاتارهای کریمه نشان از مقاومت برای حفظ سرزمینی دارد که به اعتقاد آنها سرزمین اجدادیشان بود. حاکم روس کریمه در اواسط قرن نوزدهم برای کم کردن دردسر تاتارها خواهان اخراج کامل آنها از کریمه و اسکان آنها در ترکیه شد ولی آلکساندر دوم، تزار وقت روسیه با آن مخالفت کرد.
