تابوک

لغت نامه دهخدا

تابوک. ( اِ ) مخارجه عمارت را گویند. ( برهان ) ( فرهنگ جهانگیری ). بالاخانه کوچک که در بالا واقع شود و آن را مخارجه گویند، فرالاوی گفته :
هوشم ز ذوق لطف سخنهای جان فزاش
از حجره دلم سوی تابوک گوش شد.
( انجمن آرا ) ( آنندراج ).
بیرون داشت عمارتها. ( شرفنامه منیری ). بالاخانه. غرفه. خانه کوچک ( اِ مرکب )، مخارجه عمارت که در تحت آن ستونی نباشد. ( بالکن ). || مجازاً لاله گوش را گفته اند و شعر فرالاوی هم همین معنی را افاده کند.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- بالا خان. کوچک مخارجه . ۲- لال. گوش .

فرهنگ معین

(بُ ) (اِ. ) بالاخانة کوچک ، غرفه .

فرهنگ عمید

بالاخانۀ کوچک.

پیشنهاد کاربران

بپرس