تابه ماهی

لغت نامه دهخدا

تابه ماهی. [ ب َ / ب ِ ] ( اِ مرکب ) ماهی که بعد از پختن در روغن بریان کنند. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( اسم )ماهیی که در تابه یا روغن سرخ کنند یا تابه ماهی زر . آفتاب خورشید.یا تابه ماهی نقل . تابهای که بر آن تنقلات مانند پسته و بادام را بو دهند.

پیشنهاد کاربران

تابه واژه ای فارسی از مصدر تفتن یا تابیدن یا تافتن است به معنی گرما یا نور دادن
این واژه با تب به معنی افزایش دمای بدن و تفت دادن به معنی گرما دادن به مواد خوراکی هم ریشه است.
تابه واژه ای فارسی بوده که از واژه �تاپک� در فارسی میانه گرفته شده است
واژه های طبق و طبخ و مطبخ در عربی و تاباک - تاوا - موتفاک در ترکی برگرفته از این واژه می باشند.