تابلوی خانواده در صحنه ای از زندگی روزانه[ ۱] ( ایتالیایی: Gruppo di famiglia in un interno ) یک فیلم درام به کارگردانی لوکینو ویسکونتی است که در سال ۱۹۷۴ منتشر شد. در این فیلم ستارگانی از کشورهای مختلف جهان، حضور داشتند که از آن میان می توان به «برت لنکستر» ( ایالات متحده آمریکا ) ، «هلموت برگر» ( اتریش ) ، «دومینیک ساندا» ( فرانسه ) ، «سیلوانا مانگانو» و «کلودیا کاردیناله» ( ایتالیا ) اشاره کرد. فیلم به زبان انگلیسی ساخته شد و در ایتالیا، به زبان ایتالیایی دوبله شد.
این فیلم، در آن هنگام، در اسپانیا سانسور شد، چرا که علاوه بر صحنه هایی از برهنگی، از دختر و دامادِ ژنرال فرانسیسکو فرانکو هم در صحنه هایی نام برده می شود. ( سرانجام نسخه بدون سانسور این فیلم در سال ۱۹۸۳ در اسپانیا منتشر گردید ) . در کشور انگلستان هم در اکران عمومی واژه هایی را که به اندام جنسی مونث اشاره داشت، حذف کردند و نسخهٔ بدون سانسور آن تنها بر روی دی وی دی عرضه شد.
یک استاد بازنشسته آمریکایی ( با بازی برت لنکستر ) زندگی بی دغدغه و آرامی را در یک خانه مجلل در شهر رم می گذراند. کمی بعد، او با زنی در ظاهر نجیب زاده اما بددهن و بی نزاکت ( با بازی سیلوانا مانگانو ) آشنا می شود که به همراه معشوقه اش ( با بازی هلموت برگر ) ، دخترش ( کلاودیا مارسانی ) و دوست پسرِ دخترش ( استفانو پاتریتسی ) او را وادار می کنند تا آپارتمانی را در بالای منزلش به آن ها اجاره دهد. از این جا به بعد، زندگی آرام این استاد دانشگاه، با اعمال و رفتارهای این خانواده تبدیل به جهنم می شود و زندگی همه آن ها دستخوش وقایع غیرمنتظره اما گریزناپذیری می گردد. . .
• ویسکونتی در خلق شخصیتِ استاد دانشگاه، از زندگی واقعیِ «ماریو پراتز» ، منتقد برجسته ادبی، الهام گرفته بود. «پراتز» چندی پس از اکران فیلم، اظهار داشت که شرایطی مشابه با شخصیتِ پروفسور فیلم را به مدت چند ماه، تجربه کرده بود.
• استاد دانشگاه در فیلم، کلکسیونر «تابلوی خانواده در صحنه ای از زندگی روزانه» است؛ نوعی سبک نقاشی در قرن ۱۸ میلادی ( بویژه در انگلستان ) که پرتره ای از یک خانواده به همراه دوستان یا آشنایان را نشان می دهد که در حال گفتگو یا انجام کاری هستند.
• در فیلم، قطعاتی از موسیقی «خداوندا! می خواهم برایت شرح دهم» و «سمفونی برای ویولن، ویولا و ارکستر؛ در می بمل ماژور کِی ۳۶۴» ( هر دو از ولفگانگ آمادئوس موتسارت ) و نیز ترانهٔ «منِ خیره سر» ( از ایوا زانیکی ) شنیده می شود.
• در فیلم اشاراتی به کودتای «گولپه بورگزه» و بریگاد سرخ و اعمال تروریستی که در اوایل دهه ۷۰ میلادی در تاریخ ایتالیا به وقوع پیوسته، وجود دارد. شخصیت «کونراد» ( با بازی هلموت برگر ) در حوادث مه ۱۹۶۸ حضور داشته است.
• شخصیت «لیه تا» ( کلاودیا مارسانی ) شعری منسوب به ویستن هیو آودن را می خواند که مضمونش چنین است: «در گور، روابط جنسی وجود ندارد».
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین فیلم، در آن هنگام، در اسپانیا سانسور شد، چرا که علاوه بر صحنه هایی از برهنگی، از دختر و دامادِ ژنرال فرانسیسکو فرانکو هم در صحنه هایی نام برده می شود. ( سرانجام نسخه بدون سانسور این فیلم در سال ۱۹۸۳ در اسپانیا منتشر گردید ) . در کشور انگلستان هم در اکران عمومی واژه هایی را که به اندام جنسی مونث اشاره داشت، حذف کردند و نسخهٔ بدون سانسور آن تنها بر روی دی وی دی عرضه شد.
یک استاد بازنشسته آمریکایی ( با بازی برت لنکستر ) زندگی بی دغدغه و آرامی را در یک خانه مجلل در شهر رم می گذراند. کمی بعد، او با زنی در ظاهر نجیب زاده اما بددهن و بی نزاکت ( با بازی سیلوانا مانگانو ) آشنا می شود که به همراه معشوقه اش ( با بازی هلموت برگر ) ، دخترش ( کلاودیا مارسانی ) و دوست پسرِ دخترش ( استفانو پاتریتسی ) او را وادار می کنند تا آپارتمانی را در بالای منزلش به آن ها اجاره دهد. از این جا به بعد، زندگی آرام این استاد دانشگاه، با اعمال و رفتارهای این خانواده تبدیل به جهنم می شود و زندگی همه آن ها دستخوش وقایع غیرمنتظره اما گریزناپذیری می گردد. . .
• ویسکونتی در خلق شخصیتِ استاد دانشگاه، از زندگی واقعیِ «ماریو پراتز» ، منتقد برجسته ادبی، الهام گرفته بود. «پراتز» چندی پس از اکران فیلم، اظهار داشت که شرایطی مشابه با شخصیتِ پروفسور فیلم را به مدت چند ماه، تجربه کرده بود.
• استاد دانشگاه در فیلم، کلکسیونر «تابلوی خانواده در صحنه ای از زندگی روزانه» است؛ نوعی سبک نقاشی در قرن ۱۸ میلادی ( بویژه در انگلستان ) که پرتره ای از یک خانواده به همراه دوستان یا آشنایان را نشان می دهد که در حال گفتگو یا انجام کاری هستند.
• در فیلم، قطعاتی از موسیقی «خداوندا! می خواهم برایت شرح دهم» و «سمفونی برای ویولن، ویولا و ارکستر؛ در می بمل ماژور کِی ۳۶۴» ( هر دو از ولفگانگ آمادئوس موتسارت ) و نیز ترانهٔ «منِ خیره سر» ( از ایوا زانیکی ) شنیده می شود.
• در فیلم اشاراتی به کودتای «گولپه بورگزه» و بریگاد سرخ و اعمال تروریستی که در اوایل دهه ۷۰ میلادی در تاریخ ایتالیا به وقوع پیوسته، وجود دارد. شخصیت «کونراد» ( با بازی هلموت برگر ) در حوادث مه ۱۹۶۸ حضور داشته است.
• شخصیت «لیه تا» ( کلاودیا مارسانی ) شعری منسوب به ویستن هیو آودن را می خواند که مضمونش چنین است: «در گور، روابط جنسی وجود ندارد».
