تابدان

لغت نامه دهخدا

تابدان. ( اِ مرکب ) طاقچه ٔبزرگی را گویند نزدیک بسقف خانه که هر دو طرف گشوده باشد گاهی طرف بیرون آنرا پنجره و طرف درون را پارچه نقاشی کرده و جام و شیشه الوان کنند و گاهی خالی گذارند و گاهی هر دو طرف آنرا پنجره کنند. ( برهان ).خانه ای که طاقچه بزرگ آن نزدیک به سقف از هر دو طرف گشوده باشد. در برهان گفته ولی در فرهنگها نیافتم و نوشته اند تاوانه یعنی خانه تابستانی :
فلان تاوانه را گو در گشاده ست.
( ویس و رامین از آنندراج و انجمن آرا ).
روزنی که در عمارت و برای آمدن روشنی آفتاب گذارند. ( غیاث ). جِلی ؛ تابدان که در سقف سازند. ( منتهی الارب ). کُوّه. روزن خانه. ( منتهی الارب ). خبط؛ روشنی که از تابدان بخانه درآید. ( منتهی الارب ). || گلخن حمام و کوره مسگری و آهنگری و امثال آنرا نیز گفته اند. ( برهان ). || آن قسمت حمام که در آن نشینند و خود را شویند و شوخ باز گیرند. طلق ، سنگی است براق... و گاهی آنرا در تابدانهای حمام بجای آبگینه بکار برند. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

۱ - طاقچه بزرگی نزدیک بسقف خانه که هر دو طرف گشوده باشدگاهی طرف بیرون آنرا پنجره گذاشته و طرف درون آنرا نقاشی کرده و جام و شیشه الوان کنند و گاهی خالی گذارند و گاه هر دو طرف را شیشه کنند . ۲ - روزنی که برای ورود روشنی آفتاب در عمارت گذارند . ۳- قسمی از حمام که در آن نشینند و خود را شویند و چرک خود را باز گیرند . ۴- گلخن حمام . ۵ - کوره مسگری و آهنگری .

فرهنگ معین

(اِمر. ) ۱ - گلخن حمام . ۲ - کوره آهنگری و مسگری . ۳ - پنجره یا دریچه ای که برای استفاده از روشنایی آفتاب در دیوار تعبیه کنند.

فرهنگ عمید

۱. پنجره یا روزنی که برای روشنایی یا تابش آفتاب در دیوار اتاق بسازند.
۲. گلخن حمام.
۳. کوره.

پیشنهاد کاربران

بپرس