تابتا

/tAbetA/

لغت نامه دهخدا

تابتا. [ ب ِ ]( ص مرکب ) لنگه به لنگه. که یک شکل نباشد: چشمهایش تابتاست ، کفشهایم تابتا شده است. رجوع به «تا» شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) لنگه به لنگه آنچه که یک شکل نباشد : ( چشمهایش تا بتاست . ) ) (( کفشهایم تا بتا شده است . ) )

پیشنهاد کاربران

بپرس