تاب خورده

/tAbxorde/

لغت نامه دهخدا

تاب خورده. [ خوَرْ / خُرْ/ دِ ] ( ن مف مرکب ) پیچیده. تابیده شده :
موی چون تاب خورده زوبین است
مژه چون آبداده پیکانست.
مسعودسعد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پیچیده تابیده شده.

فرهنگ معین

(دِ ) (ص مف . ) پیچیده ، تابیده شده .

فرهنگ عمید

تابیده، پیچیده.

پیشنهاد کاربران

بپرس