تاب آوری شهری. تاب آوری شهری ( به انگلیسی: Urban resilience ) معمولاً به عنوان «توانایی قابل اندازه گیری هر سیستم شهری با کارکردهای گوناگون و سازوکار آن با محیط و اندرکنش های موجود و احتمالی با ساکنانش، برای حفظ تداوم و استمرار عمل کرد در سطح مطلوب در طول همه تنش ها و پس از اعمال تغییرات در اثر اعمال آن ها، در حالی که سازگاری مثبت و تبدیل به سمت پایداری است» تعریف می شود. [ ۱] بنابراین شهر تاب آور، شهری است که برای آماده شدن و پاسخگویی به همه گونه مخاطرات - طبیعی و انسانی، ناگهانی و کند، مورد انتظار و غیرمنتظره - ارزیابی، برنامه ریزی و اقدام می کند. شهرهای تاب آور موقعیت بهتری برای محافظت و ارتقای زندگی مردم، تضمین دستاوردهای توسعه، ایجاد یک محیط قابل سرمایه گذاری و ایجاد تغییرات مثبت دارند. [ ۱] بحث دانشگاهی تاب آوری شهری در درجه اول بر سه تهدید متمایز متمرکز شده است. تغییرات آب و هوایی، بلایای طبیعی و تروریسم. [ ۲] [ ۳] تاب آوری در برابر این تهدیدها در زمینه جنبه های غیرکالبدی و همچنین کالبدی برنامه ریزی و طراحی شهری مورد بحث قرار گرفته است. [ ۴] [ ۵] [ ۶] بر این اساس، راهبردهای تاب آوری تمایل دارند که از دیدگاه مقابله با تروریسم، سایر بلایای طبیعی ( زمین لرزه، آتش سوزی، سونامی، سیل های ساحلی، شراره های خورشیدی و دیگر ) و پذیرش زیرساخت های انرژی پایدار برررسی شوند. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: تاب آوری شهری