[ویکی فقه] تائیه ابن فارِض، معروف به نظم السلوک یا نظم الدُرّ، قصیده ای عرفانی در احوال و مراتب سلوک، سروده ابن فارِض می باشد.
تعداد ابیات قصیده را از ۷۵۰ تا ۷۷۹ بیت ذکر کرده اند.
نام دیگر
این قصیده به تائیةالکبری نیز شهرت دارد تا از دیگر قصیده تائیه ابن فارض، موسوم به تائیة الصغری ممتاز شود.
وجه تسمیه به نظم السلوک
گفته اند که ابن فارض این قصیده را بر اثر جذبه هایی که گاه گاه به او دست می داد، سرود و قصد داشت نام آن را «لَوایح الجَنان و رَوایح الجِنان» بگذارد، اما پیامبر اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلم را در خواب دید و به اشاره آن حضرت، قصیده را «نظم السلوک» نامید.
معراج نامه
...
تعداد ابیات قصیده را از ۷۵۰ تا ۷۷۹ بیت ذکر کرده اند.
نام دیگر
این قصیده به تائیةالکبری نیز شهرت دارد تا از دیگر قصیده تائیه ابن فارض، موسوم به تائیة الصغری ممتاز شود.
وجه تسمیه به نظم السلوک
گفته اند که ابن فارض این قصیده را بر اثر جذبه هایی که گاه گاه به او دست می داد، سرود و قصد داشت نام آن را «لَوایح الجَنان و رَوایح الجِنان» بگذارد، اما پیامبر اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلم را در خواب دید و به اشاره آن حضرت، قصیده را «نظم السلوک» نامید.
معراج نامه
...
wikifeqh: تائیه_ابن_فارض