تائور ماتان روآک ( به انگلیسی: Taur Matan Ruak ) ( زاده ۱۰ اکتبر ۱۹۵۶ ) ، فرمانده پیشین نظامیان تیمور شرقی، چریکی سابق و رئیس جمهور وقت کشور تیمور شرقی از ماه مه ۲۰۱۲ تا کنون است. وی سومین رئیس جمهور این کشور است.
... [مشاهده متن کامل]
در انتخابات ریاست جمهوری تیمور شرقی آوریل ۲۰۱۲، تائور ماتان رائوک که از حمایت خانانا گاسمائو نخست وزیر تیمور شرقی برخوردار بود توانست با کسب ۶۱٫۲ درصد آرا به عنوان رئیس جمهور انتخاب شود. "فرنانادو لاساما" از حزب دموکراتیک، "خوزه راموس هورتا" رئیس جمهور پیشین تیمور شرقی که در گذشته جایزه صلح نوبل را به دست آورده بود، و "فرانسیسکو گوترس"، رئیس پیشین پارلمان تیمور شرقی از دیگر نامزدان مطرح در انتخابات ریاست جمهوری این کشور بودند.
ژنرال تائور ماتان رائوک جایگزین خوزه راموس هورتا رئیس جمهور کنونی تیمور شرقی شد.
در آستانه استقلال تیمور شرقی در سال ۲۰۰۲، رئیس جمهوری این کشور را «گزانانا گاسمائو» ( Xanana Gusmão ) ، رهبر مقاومت ملی بر عهده گرفت و تا سال ۲۰۰۷ در این مسند بود و لقب «نلسون ماندلای تیمور شرقی» را گرفت. همچنین وی نخست وزیر این کشور از اوت ۲۰۰۷ تا کنون در دو دولت راموس هورتا و ماتان رواک است.
سپس «خوزه راموس هورتا» ( برنده جایزه صلح نوبل ۱۹۹۶ ) ، دومین رئیس جمهور این کشور از می ۲۰۰۷ تا می ۲۰۱۲ شد. وی نخست وزیر گاسمائو بین ژوئن ۲۰۰۶ تا می ۲۰۰۷ بود.
تائور ماتان روآک سومین رئیس جمهور این کشور است. نخست وزیر وی گاسمائو است.
تیمور شرقی تا سال ۱۹۷۵ یکی از کشورهای مستعمره پرتغال در جنوب غرب اقیانوس آرام به شمار می رفت. در سال ۱۹۹۹ میلادی و پس از ۲۴ سال اشغال توسط اندونزی، با یک رفراندوم تحت نظارت سازمان ملل استقلال خود را به دست آورد. جمهوری دمکراتیک تیمور شرقی در سال ۲۰۰۲ استقلال یافت.
سازمان ملل نیز تا ۲۰ مه ۲۰۰۲، زمانی که اولین رئیس جمهور تیمور شرقی رسماً انتخاب شد، این منطقه را رهبری می کرد. رئیس حکومت در این کشور رئیس جمهور است که با رای مردم برای دوره ای ۵ ساله انتخاب می شود. نقش رئیس جمهور در این کشور تشریفاتی است و قدرت اجرایی در دست نخست وزیر است.
این کشور، ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار تن جمعیت دارد.
... [مشاهده متن کامل]
در انتخابات ریاست جمهوری تیمور شرقی آوریل ۲۰۱۲، تائور ماتان رائوک که از حمایت خانانا گاسمائو نخست وزیر تیمور شرقی برخوردار بود توانست با کسب ۶۱٫۲ درصد آرا به عنوان رئیس جمهور انتخاب شود. "فرنانادو لاساما" از حزب دموکراتیک، "خوزه راموس هورتا" رئیس جمهور پیشین تیمور شرقی که در گذشته جایزه صلح نوبل را به دست آورده بود، و "فرانسیسکو گوترس"، رئیس پیشین پارلمان تیمور شرقی از دیگر نامزدان مطرح در انتخابات ریاست جمهوری این کشور بودند.
ژنرال تائور ماتان رائوک جایگزین خوزه راموس هورتا رئیس جمهور کنونی تیمور شرقی شد.
در آستانه استقلال تیمور شرقی در سال ۲۰۰۲، رئیس جمهوری این کشور را «گزانانا گاسمائو» ( Xanana Gusmão ) ، رهبر مقاومت ملی بر عهده گرفت و تا سال ۲۰۰۷ در این مسند بود و لقب «نلسون ماندلای تیمور شرقی» را گرفت. همچنین وی نخست وزیر این کشور از اوت ۲۰۰۷ تا کنون در دو دولت راموس هورتا و ماتان رواک است.
سپس «خوزه راموس هورتا» ( برنده جایزه صلح نوبل ۱۹۹۶ ) ، دومین رئیس جمهور این کشور از می ۲۰۰۷ تا می ۲۰۱۲ شد. وی نخست وزیر گاسمائو بین ژوئن ۲۰۰۶ تا می ۲۰۰۷ بود.
تائور ماتان روآک سومین رئیس جمهور این کشور است. نخست وزیر وی گاسمائو است.
تیمور شرقی تا سال ۱۹۷۵ یکی از کشورهای مستعمره پرتغال در جنوب غرب اقیانوس آرام به شمار می رفت. در سال ۱۹۹۹ میلادی و پس از ۲۴ سال اشغال توسط اندونزی، با یک رفراندوم تحت نظارت سازمان ملل استقلال خود را به دست آورد. جمهوری دمکراتیک تیمور شرقی در سال ۲۰۰۲ استقلال یافت.
سازمان ملل نیز تا ۲۰ مه ۲۰۰۲، زمانی که اولین رئیس جمهور تیمور شرقی رسماً انتخاب شد، این منطقه را رهبری می کرد. رئیس حکومت در این کشور رئیس جمهور است که با رای مردم برای دوره ای ۵ ساله انتخاب می شود. نقش رئیس جمهور در این کشور تشریفاتی است و قدرت اجرایی در دست نخست وزیر است.
این کشور، ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار تن جمعیت دارد.
