تائه

لغت نامه دهخدا

تائه. [ ءِ ه ْ ] ( ع ص ) از تیه ، متکبر.لاف زن. ( منتهی الارب ). سرگشته. حیران. متحیر. شوریده عقل. || از توه ، هلاک شونده. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

سرگردان و حیران
عذل العواذل حول قلب التائه
و هوی الاحبة منه فی سودائه
متنبی