تئوفان

لغت نامه دهخدا

تئوفان. [ ت ِ ءُ ] ( اِخ ) مورخ بیزانسی ( 750-817 م. ) است. وی به تبعیت از عقاید «لئون ارمنی » دست بمبارزه شدیدی علیه «ایکونوکلاست ها» زد و تبعید شد و بسال 817 در «ساموثراس » درگذشت. کلیسای یونان وی را در ردیف قدیسان قرار داد. وی نویسنده تاریخی است که از سال 284 تا 813 م. را محتوی است. تاریخ مذکور یکی از اسناد مهم بشمار می آید. رجوع به ایران در زمان ساسانیان کریستن سن ترجمه رشید یاسمی چ 2 ص 96، 377، 488، 490 و 517 و احوال و اشعار رودکی سعید نفیسی ج 1 ص 184 وقاموس الاعلام ترکی و یشتها ج 2 ص 244 ( تئوفانس ) شود.

تئوفان. [ ت ِ ءُ ] ( اِخ ) تاریخ نویس و شاعر یونانی است که در قرن اول قبل از میلاد مسیح در «می تی لن » بدنیا آمد و به ایتالیا رفت و بخدمت «پومپه » پیوست و در تمام سفرها با وی همراه بود. پومپه بخاطر تئوفان ، آزادی «می تی لن » را تحصیل کرد. وی تاریخی از جنگهای رومیان که بسرداری پومپه انجام یافته بود، تصنیف کرد. تاریخ مذکورمورد استفاده «استرابون » و «پلوتارک » قرار گرفت.

فرهنگ فارسی

تاریخ نویس و شاعر یونانی است که در قرن اول قبل از میلاد مسیح در می تن لن به دنیا آمد و به ایتالیا رفت و به خدمت پومپه پیوست و در تمام سفرها با وی همراه بود .

پیشنهاد کاربران

بپرس