تئودیسه (کتاب). تئودیسه ( انگلیسی: Theodicee ) کتابی از گتفرید ویلهلم لایبنیتس ( ۱۷۱۶–۱۶۴۶ ) است که در سال ۱۷۱۰ منتشر شد. عنوان تفصیلی کتاب مقالاتی دربارهٔ عدل الهی است. [ ۱] در فلسفه جدید اولین کسی که لفظ تئودیسه را استعمال کرد لایب نیتس بود. [ ۲]
بخش اعظم کار شامل پاسخی به ایده های فیلسوف فرانسوی پیر بل است که لایب نیتس سال ها با او مناظره داشت. [ ۲] لایب نیتس، در تئودیسه می کوشد تا تصویری روشن و صحیح از صفات «خیر خواهی»، «اراده»، «علم»، «حکمت» و «عدالت» خداوند ارائه دهد. این کتاب شامل یک مقدمه و دو فصل بوده و فصل دوم از سه بخش تشکیل شده در ۱۷۶ صفحه.
لایب نیتس ادعا می کند در صدد اثبات مطالب زیر است:
• اختیار نه تنها از ضرورت هندسی مبراست بلکه تحت هیچ نوع فشار و اجباری نیز نیست.
• در اعمال اختیاری «ضرورت مطلق» یا «هندسی» یا «متافیریکی» وجود ندارد.
• خداوند اگر چه همواره بهترین را برمی گزیند، ولی از روی ضرورت مطلق عمل نمی کند.
• قوانین طبیعت که خداوند آنها را تقریر کرده مبتنی بر اصل مناسبت و کمال اشیاء است که این اصل واسطه بین حقایق هندسی و اعمال اختیاری است.
• در اعمال اختیاری نوعی بی تفاوتی وجود دارد اما اراده جزافیه نیست.
• در اعمال اختیاری نوعی اکتفاء بالذات spon Taneity وجود دارد.
• در اعمال اختیاری ضرورت مشروط و اخلاقی وجود دارد.
• عقل تنبل Lazy Reazon یک مغالطه محض است.
• خدا عادل، خیر خواه و قدرتمند است.
• خالق همه موجودات خداوند است اما خدا خالق گناه نیست.
• شر عدمی است.
• خدا شر اخلاقی را اراده نکرده فقط آن را مجاز دانسته است.
• خداوند بدبختیها و شرور را مجاز دانسته بدون آنکه به تقدس و خیر خواهی اش ضربه بخورد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبخش اعظم کار شامل پاسخی به ایده های فیلسوف فرانسوی پیر بل است که لایب نیتس سال ها با او مناظره داشت. [ ۲] لایب نیتس، در تئودیسه می کوشد تا تصویری روشن و صحیح از صفات «خیر خواهی»، «اراده»، «علم»، «حکمت» و «عدالت» خداوند ارائه دهد. این کتاب شامل یک مقدمه و دو فصل بوده و فصل دوم از سه بخش تشکیل شده در ۱۷۶ صفحه.
لایب نیتس ادعا می کند در صدد اثبات مطالب زیر است:
• اختیار نه تنها از ضرورت هندسی مبراست بلکه تحت هیچ نوع فشار و اجباری نیز نیست.
• در اعمال اختیاری «ضرورت مطلق» یا «هندسی» یا «متافیریکی» وجود ندارد.
• خداوند اگر چه همواره بهترین را برمی گزیند، ولی از روی ضرورت مطلق عمل نمی کند.
• قوانین طبیعت که خداوند آنها را تقریر کرده مبتنی بر اصل مناسبت و کمال اشیاء است که این اصل واسطه بین حقایق هندسی و اعمال اختیاری است.
• در اعمال اختیاری نوعی بی تفاوتی وجود دارد اما اراده جزافیه نیست.
• در اعمال اختیاری نوعی اکتفاء بالذات spon Taneity وجود دارد.
• در اعمال اختیاری ضرورت مشروط و اخلاقی وجود دارد.
• عقل تنبل Lazy Reazon یک مغالطه محض است.
• خدا عادل، خیر خواه و قدرتمند است.
• خالق همه موجودات خداوند است اما خدا خالق گناه نیست.
• شر عدمی است.
• خدا شر اخلاقی را اراده نکرده فقط آن را مجاز دانسته است.
• خداوند بدبختیها و شرور را مجاز دانسته بدون آنکه به تقدس و خیر خواهی اش ضربه بخورد. [ ۲]
wiki: تئودیسه (کتاب)