تئودوز دوم

لغت نامه دهخدا

تئودوز دوم. [ ت ِ ءُ دُ زِ دُوْ وُ ] ( اِخ ) تئودوز ( تئودوسیوس ) جوان ، امپراتور مشرق ( 408-450 م. ) . فرزند «آدکاریوس » و نوه تئودوز بزرگ بود. وی جانشینی فرزندان پدر خود را تحصیل کرد. ابتدا بعنوان قیم «آنتِه میوس » بفرماندهی قشون و حکومت رسید. سپس با همین عنوان بجای خواهرش «پول شه ری » حکومت کرد. سیاست خارجی حکومت وی چندان رضایتبخش نبود. در سال 421 م. از ایرانیان و در 441 از «وندالها» شکست خورد. در سال 443مجبور شد با آتیلا معاهده صلح شرم آوری را امضا کند.علاوه بر این حکومت او اغلب گرفتار سرکشی های مذهبی میشد و در سال 449 رأی به الحاد او دادند. دانشگاه قسطنطنیه در زمان او پایه گذاری شد. و از او است : مجموعه قوانین «تئودوزین » .

فرهنگ فارسی

تئودوز جوان امپراطور مشرق و نوه تئودوز بزرگ بود . وی جانشین فرزندان پدر خود را تحصیل کرد . ابتدا به عنوان قیم آنته میوس به فرماندهی قشون حکومت رسید . سپس با همین عنوان به جای خواهرش پول شه ری حکومت کرد .

پیشنهاد کاربران

بپرس