تئودوز اول. [ ت ِ ءُ دُ زِ اَوْ وَ ] ( اِخ ) فلاویوس. تئودوز ( تئودوسیوس ) بزرگ ، امپراتور روم که در سال 346 م. در «کوکا» ( اسپانی ) متولد شد و بسال 395 در حوالی میلان درگذشت. ابتدا در خدمت پدرش کنت تئودوز بفرماندهی «مزی » رسید ولی پس از محکومیت پدر چندی خانه نشین شد، پس ازسه سال «گراتین » فرماندهی سپاهی را به وی واگذاشت در این دوران موفقیت های بزرگی نصیب وی شد. در سال 380 م. به دین مسیح درآمد و غسل تعمید یافت و از آن پس در زمره قهرمانان کاتولیک بشمار آمد و علیه دشمنان آنان کوشش های مؤثری کرد و در امور کشوری پیشرفت های شایان توجهی بدست آورد و با خواهر والانتینین ازدواج کرد. در هنگام غیبت برادرزن خود مدت سه سال حکومت کرد و پس از کشته شدن وی مالک الرقاب شرق و غرب شد.
