تئودور شرر ( به آلمانی: Theodor Scherer ) ( ۱۷ سپتامبر ۱۸۸۹–۱۷ مه ۱۹۵۱ ) نظامی بلندپایه آلمانی در دوره رایش سوم بود که در جریان جنگ جهانی دوم فرماندهی یگان هایی تا سطح لشکر را بر عهده داشت.
روز ۱۷ سپتامبر سال ۱۸۸۹ در هوشتت در بایرن زاده شد. پدرش معلم مدرسه بود. به عنوان افسر دانشجو به هنگ ۱۲ پیاده نظام بایرن پیوست و با درجه ستوان دوم خدمت خود را از ماه اکتبر سال ۱۹۱۰ آغاز کرد. در طول جنگ جهانی اول در یگان های مسلسل رزم را تجربه نمود و تا پایان جنگ به درجه سروانی رسید. پس از جنگ به نیروی پلیس بایرن ملحق شد و برای ۱۵ سال به عنوان افسر پلیس خدمت کرد. تا سال ۱۹۳۵ به درجه سرهنگ دومی ترفیع گرفت و با همان درجه مجدداً به نیروی زمینی بازگشت. در ابتدا در ستاد هنگ ۱۱۱ پیاده نظام قرار گرفت. ماه ژانویه سال ۱۹۳۷ به درجه سرهنگی نائل آمد و ماه اکتبر سال ۱۹۳۸ فرماندهی هنگ ۵۶ پیاده نظام در اولم به او سپرده شد. پس از دو سال فرماندهی هنگ تازه تشکیل شده ۵۰۷ پیاده نظام به او محول گشت. با آغاز جنگ جهانی دوم، این یگان را در نبرد فرانسه تا ماه سپتامبر سال ۱۹۴۰ هدایت کرد. ماه نوامبر این سال به درجه سرتیپی ترفیع گرفت. [ ۱]
ماه اکتبر سال ۱۹۴۱، به جهت تجربه فعالیت در نیروی پلیس، به عنوان فرمانده لشکر دویست وهشتادویکم امنیت برگزیده شد. [ ۱] این یگان از آرایش های سبک برای تأمین امنیت در نواحی پشت خط مقدم بود و قالبا با پارتیزان های شوروی درگیری داشت. در جریان ضدحمله زمستانی ارتش سرخ لکشر شرر به همراه یگان های مختلف دیگری ماه ژانویه سال ۱۹۴۲ در ناحیه خولم در ۴۳۰ کیلومتری شمال غربی مسکو به محاصره دشمن افتاد. او فرماندهی تمامی نیروهای درون محاصره موسوم به «گروه رزمی شرر» با حدود ۵۵۰۰ نفر نیرو را بر عهده داشت. این گروه رزمی در ابتدا هیچ توپ ضدتانکی نداشت و گلوله باران بیشتر ساختمان ها را تخرب کرد تا در سرمای شدید پناهگاه چندانی نیز برای آن باقی نماند. نبود پناهگاه همچنین آلمانی ها را در برابر آتش تک تیراندازهای دشمن آسیب پذیر می کرد. در نهایت پرواز هواگردهای ترابری یو ۵۲ تعدادی توپ ضدتانک و مقداری تجهیزات پزشکی از طریق هوایی به آن ها رساند. با ادامه نبرد سنگین، نیروهای شوروی با اتکا به برتری عددی زیاد جای پایی برای خود در حومه شرقی شهر باز کنند. در نبرد شهری در خیابان های کم عرض متعاقب نیروهای شرر مهارت قابل توجهی در وارد آوردن تلفات سنگین به دشمن و در مواردی عقب راندن آن ها از خود نشان دادند. با فرا رسیدن بهار و بهبود شرایط آب وهوایی، پروازهای پشتیبانی هوایی لوفت وافه افزایش یافت اما وضعیت محاصره شدگان همچنان بغرنج بود. به هر صورت، در نهایت نیرویی از بیرون توانست روز ۵ مه سال ۱۹۴۲ حلقه محاصره بشکند و موفق به برقراری اتصالی زمینی با قوای شرر شود. تا این زمان تنها ۱۲۰۰ نفر برای او درون شهر باقی مانده بود. بدین شکل شرر و افرادش توانستند ۱۰۷ روز تلاش ارتش سرخ برای تسلط بر شهر خولم را ناکام بگذراند. گفته می شود در این مدت شوروی بیش از دو هزار مورد تهاجم به این شهر صورت داده است. روز ۱ ژوئیه سال ۱۹۴۲ نشان مخصوص نبرد برای سربازان حاضر در این محاصره ایجاد گردید که بر آستین چپ نصب می شد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفروز ۱۷ سپتامبر سال ۱۸۸۹ در هوشتت در بایرن زاده شد. پدرش معلم مدرسه بود. به عنوان افسر دانشجو به هنگ ۱۲ پیاده نظام بایرن پیوست و با درجه ستوان دوم خدمت خود را از ماه اکتبر سال ۱۹۱۰ آغاز کرد. در طول جنگ جهانی اول در یگان های مسلسل رزم را تجربه نمود و تا پایان جنگ به درجه سروانی رسید. پس از جنگ به نیروی پلیس بایرن ملحق شد و برای ۱۵ سال به عنوان افسر پلیس خدمت کرد. تا سال ۱۹۳۵ به درجه سرهنگ دومی ترفیع گرفت و با همان درجه مجدداً به نیروی زمینی بازگشت. در ابتدا در ستاد هنگ ۱۱۱ پیاده نظام قرار گرفت. ماه ژانویه سال ۱۹۳۷ به درجه سرهنگی نائل آمد و ماه اکتبر سال ۱۹۳۸ فرماندهی هنگ ۵۶ پیاده نظام در اولم به او سپرده شد. پس از دو سال فرماندهی هنگ تازه تشکیل شده ۵۰۷ پیاده نظام به او محول گشت. با آغاز جنگ جهانی دوم، این یگان را در نبرد فرانسه تا ماه سپتامبر سال ۱۹۴۰ هدایت کرد. ماه نوامبر این سال به درجه سرتیپی ترفیع گرفت. [ ۱]
ماه اکتبر سال ۱۹۴۱، به جهت تجربه فعالیت در نیروی پلیس، به عنوان فرمانده لشکر دویست وهشتادویکم امنیت برگزیده شد. [ ۱] این یگان از آرایش های سبک برای تأمین امنیت در نواحی پشت خط مقدم بود و قالبا با پارتیزان های شوروی درگیری داشت. در جریان ضدحمله زمستانی ارتش سرخ لکشر شرر به همراه یگان های مختلف دیگری ماه ژانویه سال ۱۹۴۲ در ناحیه خولم در ۴۳۰ کیلومتری شمال غربی مسکو به محاصره دشمن افتاد. او فرماندهی تمامی نیروهای درون محاصره موسوم به «گروه رزمی شرر» با حدود ۵۵۰۰ نفر نیرو را بر عهده داشت. این گروه رزمی در ابتدا هیچ توپ ضدتانکی نداشت و گلوله باران بیشتر ساختمان ها را تخرب کرد تا در سرمای شدید پناهگاه چندانی نیز برای آن باقی نماند. نبود پناهگاه همچنین آلمانی ها را در برابر آتش تک تیراندازهای دشمن آسیب پذیر می کرد. در نهایت پرواز هواگردهای ترابری یو ۵۲ تعدادی توپ ضدتانک و مقداری تجهیزات پزشکی از طریق هوایی به آن ها رساند. با ادامه نبرد سنگین، نیروهای شوروی با اتکا به برتری عددی زیاد جای پایی برای خود در حومه شرقی شهر باز کنند. در نبرد شهری در خیابان های کم عرض متعاقب نیروهای شرر مهارت قابل توجهی در وارد آوردن تلفات سنگین به دشمن و در مواردی عقب راندن آن ها از خود نشان دادند. با فرا رسیدن بهار و بهبود شرایط آب وهوایی، پروازهای پشتیبانی هوایی لوفت وافه افزایش یافت اما وضعیت محاصره شدگان همچنان بغرنج بود. به هر صورت، در نهایت نیرویی از بیرون توانست روز ۵ مه سال ۱۹۴۲ حلقه محاصره بشکند و موفق به برقراری اتصالی زمینی با قوای شرر شود. تا این زمان تنها ۱۲۰۰ نفر برای او درون شهر باقی مانده بود. بدین شکل شرر و افرادش توانستند ۱۰۷ روز تلاش ارتش سرخ برای تسلط بر شهر خولم را ناکام بگذراند. گفته می شود در این مدت شوروی بیش از دو هزار مورد تهاجم به این شهر صورت داده است. روز ۱ ژوئیه سال ۱۹۴۲ نشان مخصوص نبرد برای سربازان حاضر در این محاصره ایجاد گردید که بر آستین چپ نصب می شد. [ ۲]
wiki: تئودور شرر