تئمه

لغت نامه دهخدا

( تئمة ) تئمة. [ ت ِءْ م َ ] ( ع اِ ) گوسپند شیر که از آن ِ زن باشد و او دوشیده باشد آن را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). الشاة تکون للمراءة تحلبها. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس