( تئفة ) تئفة. [ ت َ ءِف ْ ف َ ] ( ع اِ ) اِف. افان. افاف. افف. هنگام. وقت. ( از قطر المحیط ) ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ): جاء علی تئفة ذلک ؛ ای علی اثره او علی القرب من وقته. ( اقرب الموارد ).
