بیگانه خوی

لغت نامه دهخدا

بیگانه خوی. [ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) ( از: بیگانه + خوی ) آنکه عادت و خوی بیگانگان دارد. با خوی دشمنان :
ازین آشنایان بیگانه خوی
دورویی نگر یکزبانی مجوی.
نظامی.

فرهنگ فارسی

آنکه عادت و خوی بیگانگان دارد . با خوی دشمنان .

پیشنهاد کاربران

بپرس