بیکنی

لغت نامه دهخدا

بیکنی. [ ] ( اِخ ) کوه لاجورد. نام قدیم کوه دماوند کنونی. ( تاریخ ایران باستان ج 1 ص 170 ).

فرهنگ فارسی

کوه لاحورد . نام قدیم کوه دماوند کنونی

پیشنهاد کاربران

بیکنی ( Bikni ) ، به معنای کوه لاجورد، نامی است که برخی آن را با نام کوه دماوند یکی دانسته اند. نام دماوند در تورات آمده و صورت کهن آشوری آن بیکن است ( ری باستان ۲/۶۴۲»
نام دماوند در نبشته های آشوریان به گونهٔ بیکنی آمده و آنجا را آخر دنیا می پنداشتند. آغاز وقایع سرزمین ماد در نوشته های اسرحدون مربوط به سال ۶۷۳ ( پیش از میلاد ) چنین است: سپاهیان آشور به کشور مادهای دور دست لشکر کشیدند تا مرز بیابان نمک زار و پای کوه بیکنی ( دماوند ) و ناحیه پاتشوعارا به پیش رفتند در این میان دو خداوند دهکده ( بلالی ) نیز دستگیر شدند. کسان و اطرافیان و دام های ایشان نیز به دست آمد .
...
[مشاهده متن کامل]

در شاهنامه حکیم طوس فردوسی نیز دو اصطلاح مشابه منقول است یکی بیکند و دیگری پیکند که حتماً سخن از هر دو اصطلاح در شاهنامه به یک نقطه مکانی یا جغرافیایی اشاره می نماید . زوتهماسپ فقط پنج سال حکومت داشت و به سبب کهولت سن نتوانست پیش از این بر تخت شاهی تکیه نماید اما واقعه مهمی که در دوران او وقوع یافت قحط سالی شدید بود به طوری همه ایرانیان و تورانیان آن را بلای آسمانی پنداشته و کین ها را از دل شستند تا باران رحمت فرود آمد. در دوره زوتهماسپ اشاره ای به پیکند شده که در ساحل دریا بوده یا آن سرزمین از یک جهت منتهی به دریا می گشت:
اصطلاح بیکنی یا بیکن ممکن است به دو کلمه اصلی بی و کن تجزیه شود که بی در زبان معیار همان عدد یک است یعنی هر چیز واحد و تک و کن هم از اصطلاحات اوستایی است و در زبان فارسی همان مفهوم ده یا دهکده را می رساند در اینصورت مجموع واژه بیکن به مفهوم ده یا دهستان بوده ولی استثناً از شهرت استثنایی برخوردار بوده است.

بیکنی
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/بیکنی

بپرس