بیکلربگی

لغت نامه دهخدا

بیکلربگی. [ ب َ / ب ِ ل َ ب َ / ب ِ ] ( ترکی ، اِ مرکب ) بکلربگی. بیگلربگی. بیگلربیگی. در زبان ترکی یعنی بزرگ بزرگان :
این گداچشمی و این نادیدگی
از گدائی تست نز بیکلربگی.
مولوی.
رجوع به بیگلربیگی و مترادفات آن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس