بیکث

لغت نامه دهخدا

بیکث. [ ب ِ ک َ ] ( اِخ ) یاقوت ، ذیل بنکث نویسد که بیکث نیز آمده است. لسترنج در سرزمینهای خلافت شرقی ( ص 511 ) به همین دو صورت نیز آورده است و اما در حدود العالم فقط بیکث ( بدون ضبط ) آمده است و گوید قصبه چاچ است [ به ماوراءالنهر ] وشهری بزرگ است و آبادان. رجوع به بنکث و چاچ شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس