بیکبارگی

لغت نامه دهخدا

بیکبارگی. [ ب ِ ی َ / ی ِ رَ / رِ ] ( ق مرکب ) یکباره. پاک.بالمرّة. بالکل. کلاً. ( یادداشت مؤلف ) :
تهمتن بدو گفت بی بارگی
بکشتن دهی تن بیکبارگی.

فردوسی.

ز خرگاه وز خیمه و بارگی
بسازید پیران بیکبارگی.

فردوسی.

یکباره . پاک . بالمره . بالکل . کلا .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید