بِیک ایمانوِِردی، رضا (تهران ۱۳۱۵ـ امریکا ۱۳۸۲ش)
بِیک ایمانوِِردی، رضا
بازیگر سینمای ایران. فعالیت خود را در سینما با بازی در فیلم فریاد نیمه شب (۱۳۴۰) آغاز کرد. کارنامۀ بازیگری اش در سینما به دو دوره تقسیم می شود: در دورۀ اول در نقش انسان های خلافکار و شرور بازی کرد؛ فیزیک بدنی، چهره و سابقۀ فعالیتش در کشتی کچ به حضورش در این نقش ها کمک کرد؛ در دورۀ دوم در نقش های کُمدی به ایفای نقش پرداخت، صدای منوچهر اسماعیلی و پالتوی بلند سفید (که یادآور پیتر فالک در نقش ستوان کلمبو بود)، در موفقیت او سهم مؤثری داشت. بیک ایمانوردی حدود ۱۳۰ فیلم بازی کرد، و نقش های متفاوتی بر عهده داشت، به طوری که در اوج فعالیت و محبوبیت اش به مرد هزار چهرۀ سینمای ایران مشهور شد. از فیلم های اوست: ولگرد قهرمان (۱۳۴۴)، مرد سرگردان (۱۳۴۵)، گدایان تهران (۱۳۴۵)، لوطی قرن بیستم (۱۳۴۷)، حیدر (۱۳۵۰)، بندری (۱۳۵۲)، و راهی به سوی خدا (۱۳۵۹).
بِیک ایمانوِِردی، رضا
بازیگر سینمای ایران. فعالیت خود را در سینما با بازی در فیلم فریاد نیمه شب (۱۳۴۰) آغاز کرد. کارنامۀ بازیگری اش در سینما به دو دوره تقسیم می شود: در دورۀ اول در نقش انسان های خلافکار و شرور بازی کرد؛ فیزیک بدنی، چهره و سابقۀ فعالیتش در کشتی کچ به حضورش در این نقش ها کمک کرد؛ در دورۀ دوم در نقش های کُمدی به ایفای نقش پرداخت، صدای منوچهر اسماعیلی و پالتوی بلند سفید (که یادآور پیتر فالک در نقش ستوان کلمبو بود)، در موفقیت او سهم مؤثری داشت. بیک ایمانوردی حدود ۱۳۰ فیلم بازی کرد، و نقش های متفاوتی بر عهده داشت، به طوری که در اوج فعالیت و محبوبیت اش به مرد هزار چهرۀ سینمای ایران مشهور شد. از فیلم های اوست: ولگرد قهرمان (۱۳۴۴)، مرد سرگردان (۱۳۴۵)، گدایان تهران (۱۳۴۵)، لوطی قرن بیستم (۱۳۴۷)، حیدر (۱۳۵۰)، بندری (۱۳۵۲)، و راهی به سوی خدا (۱۳۵۹).