بیوکنن جورج

دانشنامه آزاد فارسی

بیوکَنَن، جورج (۱۵۰۶ـ۱۵۸۲)(Buchanan, George)
معلم، و ادیب اسکاتلندی. به عنوان دانشمند و شاعر لاتینی مشهور بود. پس از تحصیل در دانشگاه های پاریس و سنت اندروز، در کولژ دو سن بارْب پاریس معلم شد. پس از دو طنز نیشدارش علیه فرقۀ فرانسیسان ها (۱۵۲۷، ۱۵۳۵)، به جرم بدعت گذاری به زندان افتاد، اما از زندان گریخت و بعدها در ترجمۀ مِدِآ و آلکِسْتیس، اثر اوریپیدس، به لاتینی انحرافاتی یافت و با نوشتن نمایش نامه های بدیعی نظیر تعمیددهندگان (۱۵۳۴) و جِفتِس (۱۵۷۸)، حکومت استبدادی را به باد حمله گرفت. تعبیر و تفسیرش از مزامیر داوود نیز مدت های طولانی متن آموزش لاتینی بود. بیوکنن در سال هایی که در فرانسه معلم خصوصی بود، در باب سپهر (۱۵۵۵)، منظومه ای به لاتینی در پنج کتاب، و زفافیه (۱۵۵۸)، شعری دربارۀ ازدواج مری، ملکۀ اسکاتلند، با پسر ارشد پادشاه فرانسه سرود و سپس در ۱۵۶۱ به اسکاتلند برگشت. مهم ترین آثار سیاسی وی دادگاه سلطنت در اسکاتلند (۱۵۷۹)، استدلالی قاطع در قالب گفت وگو، دربارۀ سلطنت مشروطه بود؛ و اندیشه هایی در تاریخ اسکاتلند (۱۵۸۲)، که تاریخ اسکاتلند را از عصر فِرگُس اسطوره ای بازگو می کند.

پیشنهاد کاربران

بپرس