بیومیه

لغت نامه دهخدا

( بیومیة ) بیومیة. [ ب َی ْ یو می ی َ ] ( اِخ ) طریقتی است که مؤسس آن علی بن حجازی بن محمد بیومی ( 1108 هَ. ق. ) بوده و خود از پیروان طریقه قادریه بوده است و این فرقه در جده و مکه و فرات و سند تکایایی دارد و تکیه اصلی آنان در قریه ای نزدیک شهر قاهره است و ذکر پیروان این طریقت «یا اﷲ» است با فرود آوردن سر و گذاردن دستها بر روی سینه هایشان. ( دائرة المعارف فارسی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس